Andrzej Orwid-Eljaszewicz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
usunąłem częśc tekstu przypominającą bardziej fragmenty powieści kryminalnej niż biogram, poza tym wykasowałem zbyt rozwiniete wątki dotyczące osób pobocznych
Znacznik: usuwanie dużej ilości tekstu (filtr nadużyć)
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
przelinkowanie usuwanych przekierowań
Linia 7:
|zwycięstwa =
|grafika = Herb Giejsz.PNG
|opis grafiki = Herb [[Giejsz (herb szlachecki)|Geisz]]
|stopień grafika = Naramiennik Podporucznik1919-1925 land.png
|stopień = [[podporucznik]]
Linia 25:
'''Andrzej Sławomir Orwid-Eljaszewicz''' (ur. [[1911]], zm. [[1944]]) – oficer Polskiej Marynarki Handlowej GAL, aktywny członek Ruchu Oporu, organizator komórek [[Organizacja Wojskowa Związek Jaszczurczy|Związku Jaszczurczego]] na [[Pomorze|Pomorzu]], zamordowany przez [[gestapo]] w [[Radom]]iu, pseudonimy: "Ala", "Waszkiewicz".
 
Urodził się [[14 sierpnia]] [[1911]] r. w Byszowie ([[Gubernia kijowska|Gubernia Kijowska]]) w rodzinie inteligenckiej, szlacheckiej. Jego matka Stefania z d. Jaksa Plewkiewicz h. [[Gryf (herb szlachecki)|Gryf]] wywodziła się z wielkiego rodu Jenerała [[Arnold Byszewski|Arnolda Byszewskiego]] posła na [[Sejm Wielki]] odznaczonego [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]] i hrabianki Katarzyny Skórzewskiej h. [[Ogończyk|Drogosław]], ojciec Andrzeja – Władysław Jan Orwid-Eljaszewicz był również [[szlachcic]]em h. [[Giejsz (herb szlachecki)|Geisz]]. [[Patriotyzm]] – miał zatem zaszczepiony od dziecka. Jako 7-letni chłopiec przyjechał wraz z rodziną i siostrą Ireną w [[1918]] r. do [[Warszawa|Warszawy]], a w [[1920]] r. przeniósł się do [[Poznań|Poznania]]. W tymże roku wstąpił do Korpusu Kadetów, gdzie uczył się do [[1926]] r. W [[1932]] r. ukończył Liceum Handlowe w Poznaniu, później Instytut Handlu Morskiego i Techniki Portowej w [[Gdynia|Gdyni]]. Instytut ukończył 24 maja [[1933]] r., będąc od [[1931]] r. zatrudniony w Przedsiębiorstwie Gdynia – Ameryka Line (GAL). Po ukończeniu tej ekskluzywnej uczelni, która znajdowała się pod protektoratem prezydenta Rzeczypospolitej – [[Ignacy Mościcki|Ignacego Mościckiego]], kontynuował pracę w Przedsiębiorstwie Żeglugowym GAL, pływając jako oficer Marynarki Handlowej na niemal wszystkich statkach tego armatora w owym czasie, jak: s/s "Kościuszko", s/s "Warszawa", s/s "Polonia", s/s"Puławski". W [[1935]] r. wypłynął w pierwszą podróż z Gdyni do [[Nowy Jork|Nowego Jorku]] na statku m/s "Piłsudski". Pływał z takimi kapitanami, jak: [[Eustazy Borkowski]], [[Mamert Stankiewicz]], E. Pacewicz, czy [[Zdenko Knötgen|Zdenko Knoetgen]].
 
20 września [[1934]] został skierowany do [[Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty|Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie]]. Dywizyjny Kurs Podchorążych Piechoty przy [[18 Pułk Piechoty|18 pp]] w [[Skierniewice|Skierniewicach]] ukończył w czerwcu 1935 r. ze stopniem podchorążego rezerwy, po czym otrzymał przydział do pułku piechoty, z jednoczesnym zwolnieniem do rezerwy i awansem do stopnia plutonowego. W [[1937]] r. został mianowany podporucznikiem rezerwy piechoty. We wniosku nominacyjnym podano: ''Bardzo dobry, zdolności kierownicze i wychowawcze posiada bardzo dużo. Posiada talent taktyczny w stopniu wystarczającym zupełnie do szczebla plutonu. W działaniach bojowych energiczny pewny siebie, sumienny, obowiązkowy''. Podobną opinię nadesłano z Samodzielnego Referatu Informacyjnego przy Dowództwie Okręgu Korpusu VIII. Jako absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Zambrowie otrzymał przydział do [[64 Grudziądzki Pułk Piechoty|64 pp]] w [[16 Pomorska Dywizja Piechoty|16. Dywizji Piechoty]] w [[Grudziądz]]u. W 1937 r. podjął pracę w Urzędzie Frachtowym w Gdyni.