Adam Mokrzecki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
m drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, kat.
Linia 1:
[[Plik:POL COA Ostoja średniowieczna.svg|100px|right|[[Ostoja (herb szlachecki)|herb Ostoja]]]]
'''Adam Wincenty Feliks Mokrzecki''' [[Ostoja (herb szlachecki)|herbu Ostoja]] (ur. 16 lipca 1856 w majątku [[Dzitryki]] pod [[Lida|Lidą]], zm. 6 kwietnia 1921 w [[Grodno|Grodnie]]) – [[Generał#We|generał współczesnymmajor]] [[Armia WojskuImperium PolskimRosyjskiego|Armii Imperium Rosyjskiego]] i [[Generał|generał brygady]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]], generał major armii rosyjskiej.
 
'''Adam Wincenty Feliks Mokrzecki''' [[Ostoja (herb szlachecki)|herbu Ostoja]] (ur. 16 lipca 1856 w majątku [[Dzitryki]] pod [[Lida|Lidą]], zm. 6 kwietnia 1921 w [[Grodno|Grodnie]]) – [[Generał#We współczesnym Wojsku Polskim|generał brygady]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]], generał major armii rosyjskiej.
 
Brat generała dywizji [[Stefan Mokrzecki|Stefana Mokrzeckiego]]. Kształcił się w [[Psków|Pskowie]]. Ukończył Szkołę Junkrów w [[Wilno|Wilnie]] i Oficerska Szkołę Strzelców w [[Oranienburg]]u. Od 1872 oficer armii rosyjskiej. Porucznik z 1877, kapitan z 1889, podpułkownik z 1895, pułkownik z 1910, generał major z 1914. W [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusie Polskim]] na Wschodzie (w Rosji) dowódca brygady w 2 Dywizji Strzeleckiej.
 
W Wojsku Polskim od listopada 1918. Listopad - grudzień 1918 dowódca II Grupy [[Samoobrony kresowe (1918-1919)|Samoobrony Wileńskiej]], grudzień 1918 - styczeń 1919 komendant garnizonu Wilno. W czasie [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]]: marzec 1919 - sierpień 1920 kolejno dowódca Brygady Piechoty w składzie [[Front Północny (1920)|Frontu Północno-Wschodniego]], potem dowódca obrony odcinka na rzece [[Szczara|Szczarze]] w ramach działań [[1 Dywizja Litewsko-Białoruska|1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej]] i dowódca odcinka frontu obrony Grodna podczas działań pościgowych na Niemen. Po wojnie dowódca Okręgu Generalnego Grodno. Generał brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Od 1 kwietnia 1921 w stanie spoczynku. Osiadł w Grodnie, gdzie zmarł.
 
Od 9 do 29 maja 1919 był dowódcą [[7 Dywizja Piechoty (II RP)|7 Dywizji Piechoty]]. W 1920 był dowódcą [[Dowództwo Okręgu Korpusu nr III w Grodnie|Okręgu Generalnego „Grodno”]]. Na tym stanowisku 1 maja 1920 został zatwierdzony w stopniu generała podporucznika ze starszeństwem z 1 kwietnia 1920. Z dniem 1 kwietnia 1921 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu generała podporucznika. Zmarł pięć dni później w Grodnie.
 
== Odznaczenia ==
Linia 25 ⟶ 26:
 
{{DEFAULTSORT:Mokrzecki,Adam}}
[[Kategoria:GenerałGenerałowie brygady (II Rzeczpospolita)Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Żołnierze korpusów polskich w Rosji 1917-1918]]
[[Kategoria:Polacy – generałowie Imperium Rosyjskiego]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Walecznych]]
[[Kategoria:Polacy odznaczeni Orderem Świętego Jerzego]]
Linia 34 ⟶ 37:
[[Kategoria:Urodzeni w 1856]]
[[Kategoria:Zmarli w 1921]]
[[Kategoria:Żołnierze korpusów polskich w Rosji 1917-1918]]