Józef Berkowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Historyk kielecki W. Saletra potwierdza udział J.berkowicza w ostatnich bitwach powstania listopadowego pod Chotczą i Lipskiem 10.09.1831r. |
bez dokładnego źródła - Wycofano ostatnią zmianę treści (zrobioną przez 95.49.105.54) i przywrócono wersję 29139734 autorstwa Happa |
||
Linia 3:
W młodości uzyskał tradycyjne wykształcenie żydowskie. W 1809 wstąpił do [[Armia Księstwa Warszawskiego|Armii Księstwa Warszawskiego]] i jako dwudziestoletni młodzieniec wziął udział w [[Wojna polsko-austriacka|wojnie Księstwa Warszawskiego z Austrią]], u boku ojca wziął udział w [[Bitwa pod Kockiem (1809)|bitwie pod Kockiem]]. Wziął również udział w [[Inwazja na Rosję (1812)|wojnie z Rosją 1812 roku]] w randze porucznika. Za zasługi bojowe został odznaczony [[Legia Honorowa|Legią Honorową ze Złotym Krzyżem]] a także innymi odznaczeniami.
W latach [[1819]]–[[1830]] pracował jako pomocnik leśniczego<ref>''Polski Słownik Judaistyczny'' podaje, iż od 1815 pracował jako leśnik</ref>. Wraz z synem Leonem wziął udział w [[powstanie listopadowe|powstaniu listopadowym]], w którym nawiązując do ojcowskiej tradycji podjął się organizacji oddziału żydowskiej kawalerii. Działania te nie zyskały aprobaty zarówno władz powstańczych jak i środowisk żydowskich, zaś jego nie dość wielkie zdolności organizacyjne utrudniały realizację przedsięwzięcia. W toku powstania walczył na [[Litwa|Litwie]] i pod [[Iłża|Iłżą]]
Po upadku powstania wyemigrował do [[Francja|Francji]], potem do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], gdzie w [[1846]], wkrótce po jego śmierci, wydano w języku angielskim, tłumaczony z francuskiego, rękopis powieści ''Stanisław, ułan polski w świcie Napoleona na wyspie Elbie''.
| |||