Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. ks. Franciszka Toporskiego: Różnice pomiędzy wersjami

'''Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy''' – [[ośrodek wychowawczy]], powstały z inicjatywy ks. [[Franciszek Toporski|Franciszka Toporskiego]] w [[1913]] roku w [[Warszawa|Warszawie]], przeznaczony dla chłopców pozbawionych rodziny, ubogich lub zdemoralizowanych. Budynek prawdopodobnie projektował [[Oskar Sosnowski]], równolegle ze wznoszonym obok [[Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie|kościołem Niepokalanego Poczęcia NMP]]<ref name="och">{{cytuj książkę|autor=Jarosław Zieliński|tytuł=Ochotnicy na spacer : Przewodnik po Ochocie|wydawca=Veda|miejsce=Warszawa|data=2010|strony=87|isbn=978-83-61932-22-2}}</ref>.

Początkowo był to Dom Izb Rzemieślniczych św. Antoniego Padewskiego („Antonin”), pełniący również rolę szkoły zawodowej. W [[1939]] roku ośrodek został przekazany księżom [[Orioniści|Orionistomorionistom]]. W [[czasie wojny budynek Antonina było obsadzony przez oddział SS, który został wyparty przez powstańców 1 sierpnia 1944 r<ref name="och" />. W 1948]] r. dyrektorem został [[Bronisław Wacław Dąbrowski|ks. Bronisław Dąbrowski]]. W nocy 26 na 27 sierpnia [[1954]] r. na teren Ośrodka wkroczyło [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|UB]], zagarniając część własności. Orioniści odzyskali ją w 1990 roku i wznowili działalność ośrodka, zgodną z wcześniejszym profilem placówki. Przy ośrodku znajduje się szkoła podstawowa i niepubliczne gimnazjum. W szkołach tych uczą się tylko wychowankowie tej placówki. Wychowankami są często osoby uzależnione, pochodzące ze zdemoralizowanych środowisk, kierowane do placówki przez sądy lub poradnie wychowawcze.