Richard Byrd (lotnik): Różnice pomiędzy wersjami

 

W 1927 roku Richard Byrd był jednym z kilku pilotów, którzy zamierzali zdobyć nagrodę "Orteig Prize" ($25,000) ustanowioną przez milionera [[Raymond Orteig|Raymonda Orteiga]] za przelot bez lądowania ze Stanow Zjednoczonych do [[Francja|Francji]]. Wyprawa Byrda sponsorowana była przez właściciela sklepów wielobranżowych Rodmana Wanamakera, wizjonera lotów komercyjnych przez Atlantyk. Do lotu został użyty Fokker C-2 (wersja cywilna) o nazwie ''America'' (nr. rejstr. NX-206) zbudowany w USA przez [[Atlantic Aircraft]] Corp., była to ulepszona wersja samolotu Fokker F-VIIA. W dniu 16 kwietnia podczas startu do lotu testowego samolot rozbił się raniąc poważnie załogę w wyniku czego lot przez Atlantyk został opóźniony. W czsie naprawy samolotu okazało się, że lotnik [[Charles Lindbergh]] 20 maja 1927 wystartował z [[Garden City]] w stanie [[Nowy Jork (stan)|New York]] i po 33,5 godzinach wylądował w [[Paryż|Paryżu]], zdobywajac tym samym nagrodę Orteiga. Fakt ten nie zniechęcił Byrda i przygotowania do lotu trwały dalej. Samolot został obficie wyekwipowany co sprawiło, że wyprawa miała charakter raczej ekspedycji naukowej niż sportowej. Jednym z najważniejszych zaplanowanych zadań było zbadanie warunków w jakich tworzy się szron na skrzydłach samolotu. W skład załogi oprócz komandora Richarda E. Byrda wchodzili: pilot por, [[Bernt Balchen]] (Norweg), pilot [[Bert Acosta]] oraz inż.[[Georg Otto Noville]]- radiotelegrafista. Samolot zabrał ze sobą 5400 litrów paliwa i 160 litrów smarów, dwie tratwy ratunkowe zaopatrzone w żywność, co najmniej na trzy tygodnie i urządzenie do destylacji wody. Płatowiec posiadał również radiostację o zasięgu około 800 km. Do samolotu załadowano także worek z pocztą. W dniu 29 czerwca 1927 roku o godzinie 5.25 samolot ''America'' wystartował z [[Lotnisko Roosevelt Field|lotniska Roosevelt Field]] East Garden City celem przelotu przez Atlantyk i wylądowania w Paryżu. O godz. 15.50 sygnalizowano jego przelot nad [[Saint-Jean]], miasto we wschodniej [[Kanada|Kanadzie]], w południowo-wschodniej części wyspy [[Nowa Fundlandia]], nad [[Ocean Atlantycki|Oceanem Atlantyckim]]. Pogoda była fatalna, silny wiatr i gęstniejąca w miarę posuwania się samolotu nad oceanem mgła, towarzyszyły załodze przez cały czas lotu. Następnego dnia 30 czerwca, rano francuski parowiec transatlantycki "Paris" nie widząc samolotu, sygnalizował jego obecność w odległości około 600 km od brzegów [[Irlandia|Irlandii]]. O godz. 20.30 meldowano jego przelot nad miastem [[Brest]] około 22 nad [[Rennes]]. Na nieszczęście już w locie nad ziemią, busola w samolocie uległa uszkodzeniu. Zapadł zmrok i zaczął padać silny deszcz tak, że załoga absolutnie nic przed sobą nie widziała.

Poszukiwanie lotniska [[Le Bourget]] nie przyniosło pozytywnego rezultatu. Przez pięć godzin załoga krążyła nad północno-zachdnią Francją, nie wiedząc gdzie się znajduje. W końcu obrano przypuszczalny kierunek na ocean aby lądować na wodzie gdyż kończyła się benzyna.Po godzinie 2, już 1 lipca załoga zobaczyła błysk latarni morskiej i skierowała się w jej stronę, lądując po chwili 200 metrów od brzegu łamiąc podwozie. Załoga dopłynęła na tratwie pneumatycznej do małej miejscowości [[Ver-sur-Mer]] miedzy [[Cherbourg]] a [[Le Havre]], na polnocnym wybrzezu Francji, gdzie została otoczona troskliwą opieką przez tamtejszych mieszkańców. Po odpoczynku trwającym 16 godz. Byrd i trzej jego towarzysze zostali powitani przez przybyłe do miateczka władze i etuzjastycznie odwiezieni do Paryża.Lot samolotu Richarda Byrda do Francji trwał 46 godz. i był pierwszym który przeleciał Atlantyk na samolocie wielosilnikowym z czteroosobową załogą i pierwszym który przewiózł oficjalną pocztę do Europy drogą powietrzną. Po powrocie do Ameryki komandor Richard E. Byrd został rekomendowany do nadania mu krzyza lotniczego [[Distinguished Flying Cross]].