Apoloniusz z Tiany: Różnice pomiędzy wersjami

Uważany był za pośrednika między bogami i ludźmi, cudotwórcę, czarownika i proroka. Wiele podróżował (m.in. [[Anatolia|Azja Mniejsza]], Syria, Grecja, Rzym i [[Indie]]), gdzie zdobył rozległą wiedzę o religiach i filozofii wschodniej. Doktrynę [[bramin]]ów próbował pogodzić z nauką [[Pitagoras]]a. Uznaje się go za religijnego wyznawcę neopitagoreizmu i [[teozofia|teozoficznego]] [[gnoza|gnostyka]]. Był autorem biografii Pitagorasa oraz księgi zatytułowanej "O ofiarach" (zachował się fragment). Zachowały się także "Listy" Apoloniusza, jednak autorstwo ich bywa podważane<ref>{{cytuj książkę |imię=Giovanni|nazwisko=Reale|tytuł=Historia filozofii starożytnej|tom=4|wydawca=Wydawnictwo KUL|miejsce=Lublin|rok=1999|strony=397|isbn = 88-343-2570-2}}</ref>.

 

 

Jego zadziwiające życie i czyny przedstawił [[Flawiusz Filostrat]] na polecenie cesarzowej [[Julia Domna|Julii Domny]] w III. stuleciu po Chr. jako idealny obraz greckiego filozofa.