Rozpad alfa: Różnice pomiędzy wersjami

'''Rozpad alfa''' (przemiana αα) – [[reakcja jądrowa]] rozpadu, w której emitowana jest [[cząstka alfa| cząstka αα]] (jądro [[hel (pierwiastek)|helu]] ⁴₂He²⁺). Strumień emitowanych cząstek alfa emitowanych przez rozpadające się [[jądro atomowe|jądra atomowe]] tonazywa się [[promieniowanie alfa|promieniowaniem alfa]].

: <math>

: <math>{}^{238}_{\ 92}\hbox{U}\;\to\;^{234}_{\ 90}\hbox{Th}\;+\;\alpha</math>

: <math>{}^{232}_{\ 90}\hbox{Th}\;\to\;^{228}_{\ 88}\hbox{Ra}\;+\;{}^{4}_{2}\hbox{He}^{2+}</math>

: <math>{}^{226}_{\ 88}\hbox{Ra}\;\to\;^{222}_{\ 86}\hbox{Rn}\;+\;{}^{4}_{2}\hbox{He}^{2+}</math>

: <math>{}^{A}_{Z}\hbox{X}\;\to\;^{A-4}_{Z-2}\hbox{Y}\;+\;{}^{4}_{2}\hbox{He}^{2+}

W wyniku rozpadu alfa powstające jądro ma mniejszą o 2 [[liczba atomowa|liczbę atomową]] o 2, a [[liczba masowa|liczbę masową]] mniejszą o 4 odw porównaniu z rozpadającegorozpadającym się jądrajądrem.

Spośród izotopów spotykanych w naturze wiele jąder należących do łańcuchów uranowego oraz torowego jest emiterami cząstek &alpha;α. Natomiast wśród ogółuspośród promieniotwórczych jąder atomowych (także wytworzonych syntetycznie) rozpadowi &alpha;α ulegają głównie jądra cięższe - powyżej masy 200, ale także wśród pierwiastków ziem rzadkich oraz bardzo egzotycznych [[izotop]]ów [[Cyna|cyny]], [[tellur]]u i [[ksenon]]u (okolice masy 100).

Zjawisko rozpadu &alpha;α jest między innymi wykorzystywane w konstrukcji czujników dymu, gdziew których rozpadające się jądra pierwiastka Amerykameryk-241, emitują cząstki &alpha;, które sąα pochłaniane przez dym.

* [[schemat rozpadu]],

* [[sposób rozpadu]],