|
'''Macedonianizm''' - [[doktryna religijnaherezja]] powstałaszerząca się w IV wieku w [[Tracja|Tracji]], [[Bitynia|Bitynii]] i [[Hellespont|Hellesponcie]], wyznawana przez [[sekta|sektę]] macedonian, zwanych też, od ich duchowego przywódcy [[Maratoniusz z Nikomedii|Maratoniusza]] z [[Nikomedia|Nikomedii]], maratonianami i [[Duchoburcy|pneumatomachami]]. Początek swój wzięła od [[Macedoniusz I (biskup Bizancjum)|Macedoniusza]], [[biskup]]a [[Konstantynopol]]a w latach [[342]]-[[359]], jej duchowymi przywódcami byli biskupi [[Maratoniusz z Nikomedii|Maratoniusz]] z [[Nikomedia|Nikomedii]], Eustacjusz z [[Sebaste]], Eleuzjusz z [[Kyzykos]], Sabin i prezbiter Eutropiusz. Po próbach [[rekoncyliacja|rekoncyliacji]] sekta i jej nauki zostały potępione przez [[Sobór konstantynopolitański I]] w [[381]], po czym cesarz [[Teodozjusz I Wielki]] wypędził macedonian z Konstantynopola, poddając ich następnie różnym represjom. Wskutek tego oraz w wyniku wewnętrznych podziałów sekta zanikła w ciągu jednego pokolenia.
WGrupa myślta doktrynytwierdziła, że [[Duch Święty]] nie byłjest osobą boską, lecz istotą stworzoną przez Boga, tyle tylko, że doskonalszą od pozostałych –- [[anioł]]em przewodzącym innym aniołom;. poglądNauka ówta łączyłwłaściwie macedonianizmstanowiła zzastosowanie przekonaniamido Ducha Świętego [[arianizm|arianariańskiej]] nanauki temato [[Syn Boży|SynaSynu BożegoBożym]]. Stąd [[Augustyn z Hippony]] podaje, że z powodu uznawania współistotności Ojca i Syna, a odrzucania boskiej natury Ducha Świętego niektórzy "nazywają ich półsemi-arianami, gdyż w tej kwestii po części są z nimi, a po części z nami"<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.augustinus.it/latino/eresie/eresie_libro.htm| tytuł = De haeresibus, ad Quoduultdeum, 52| data dostępu = 2010-08-28| autor = [[Augustyn z Hippony]] | język = la | cytat= Nam de Patre et Filio recte sentiunt quod unius sint eiusdemque substantiae vel essentiae, sed hoc de Spiritu Sancto nolunt credere, creaturam eum esse dicentes. Hos potius quidam Semiarianos vocant, quod in hac quaestione ex parte cum illis sunt, ex parte nobiscum.}}</ref>. Augustyn podajePodaje też, że macedonianienauka macedonian o [[Duch Święty|Duchu Świętym]] twierdziliprzez niektórych jest rozumiana tak, iżże "nie jest On Bogiem lecz boskością Ojca i Syna, nie mając nic własnego"<ref>Tamże: ''A nonnullis perhibeantur quod non Deum, sed deitatem Patris et Filii dicant Spiritum Sanctum, et nullam propriam habere substantiam''.</ref>.
[[Tomasz z Akwinu]] również traktowałtraktuje naukę Macedoniusza jako pokrewną arianizmowi, wymieniając jego błąd zaraz po Ariuszu. TwierdziłWskazuje, że nieuznanie boskości Ducha Świętego prowadziłoprowadzi do zaciemnienia prawdy o boskości JezusaChrystusa: „Ponieważ Macedoniusz powiedział, że Duch Święty jest stworzeniem, odebrał Synowi władzę tchnienia (spirandi) Boskiej Osoby”<ref>''Macedonius, qui dum Spiritum Sanctum creaturam esse dixit, Filio subtraxit auctoritatem spirandi divinam personam.'' Tomasz z Akwinu "Contra errores Graecorum", [http://www.corpusthomisticum.org/oce.html#69138 Pars II, Prologus]. Por. tamże, [http://www.corpusthomisticum.org/oce.html#69168 Pars II, 15] </ref>.
{{cytat|Ponieważ Macedoniusz powiedział, że Duch Święty jest stworzeniem, odebrał Synowi władzę tchnienia (spirandi) Boskiej Osoby”<ref>''Macedonius, qui dum Spiritum Sanctum creaturam esse dixit, Filio subtraxit auctoritatem spirandi divinam personam.'' Tomasz z Akwinu "Contra errores Graecorum", [http://www.corpusthomisticum.org/oce.html#69138 Pars II, Prologus]. Por. tamże, [http://www.corpusthomisticum.org/oce.html#69168 Pars II, 15] </ref>.}}
Macedonianizm byłzwalczało zwalczanypod wkoniec IV wieku przez niektórychwielu teologów, między którymi znaleźli sięinnymi [[Bazyli Wielki|święty Bazyli z Cezarei]] i [[Grzegorz z Nazjanzu]]. Analogiczna grupa, zwana [[Tropicy|tropikami]], rozwijała się w tym czasie w [[Egipt|Egipcie]]. Polemizował z nimi [[Atanazy Wielki]].
{{Przypisy}}
|
