'''''Obłóczyny''' - Uroczystośćuroczystość przyznania [[alumn|alumnom]]om seminarium duchownego [[sutanna|sutann]] lub [[zakonnik|zakonnikom]]om [[habit|habitu]]u. W polskich [[seminarium duchowne|seminariach duchownych]] sutanny przyznaje się [[alumn|alumnom]]om II lub III roku, a w [[zakon|zakonach]]ach najczęściej po [[nowicjat|nowicjacie]]. Takiej uroczystości zazwyczaj przewodzi [[biskup]] danej [[diecezja|diecezji]] lub [[prowincjał]] zakonu (ewentualnie [[rektor]] seminarium lub [[magister]] nowicjatu). Błogosławi on [[sutanna|sutanny]], po czym, jeśli w danym seminarium duchownym jest taka tradycja, ucina się alumnom/nowicjuszom krawaty, zdejmuje je i ubiera się ich w [[sutanna|sutanny]]/[[habit]]y. Od tego czasu marynarka i krawat są zastąpione przez [[sutanna|sutannę]]/[[habit]] lub w przypadku alumnów wyższych seminariów, tzw. krótki strój duchowny (garnitur i koszula z koloratką). Od obłóczyn [[alumn]]i/[[nowicjusz]]e są zobowiązani chodzić w stroju duchownym.
Strój duchowny jest znakiem miłości Chrystusa do świata i przpomnieniem o czuwaniu nad nim Bożej Opatrzności oraz zachetą do uczynków miłych Bogu.
Dlatego też osoba nosząca strój duchowny, powinna odzaczać się gorliwością w miłości wobec każdego człowieka i wykazywać nieustaną gotowość do służby na wzór Chrystusa Sługi.
Dość często obłóczynami jest nazywane przyjęcie nowych [[ministrant|ministrantów]]ów do [[parafia|parafii]] i przyznanie im [[komża|komż]] i kołnierzów, ale nie jest to poprawne liturgicznie.
