{{nihongo|'''Mana Endō'''|遠藤 愛|Endō Mana|ur. [[6 lutego]] [[1971]] w [[Hiroszima|Hiroszimie]]}} -– [[tenisJaponia|japońska]]istka [[Japonia|japońskatenis]]istka, reprezentantka w [[PucharFed FederacjiCup|Pucharze Federacji]].
Praworęczna Japonka oficjalnie jako tenisistka zawodowa występowała w latach [[1991]]-[[1998]], ale już w [[1989]] wygrała pierwszą imprezę pod patronatem [[Międzynarodowa Federacja Tenisowa|Międzynarodowej Federacji Tenisowej]] (''ITF Women's Circuit'') w Matsuyama. W pierwszych latach kariery występy turniejowe łączyła z nauką na uniwersytecie Tsukuba. W [[1994]] odniosła swoje jedyne turniejowe zwycięstwo w cyklu ''[[Women's Tennis Association|WTA Tour]]'' - w [[Hobart]], gdzie pokonała w finale Australijkę [[Rachel McQuillan]]. W tymże roku zanotowała także swój najlepszy rezultat w turnieju [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowym]] - doszła do IV rundy (1/8 finału) [[US Open]], pokonując po drodze rozstawioną z numerem szóstym Amerykankę [[Lindsay Davenport]]. W tej samej edycji mistrzostw USA do 1/8 finału awansowała również [[Kimiko Date-Krumm|Kimiko Date]] - po raz pierwszy w historii turnieju zdarzyło się, by rundę tę osiągnęły dwie Japonki. Ponadto Endo była w 1994 w III rundzie [[Wimbledon]]u. Wszystkie te wyniki (także półfinał w [[Osaka|Osace]] i ćwierćfinał w [[Tokio]] ''Nichirei'', gdzie pokonała Date, wówczas światową "siódemkę") dały jej najwyższą pozycję rankingową - nr 26 we wrześniu 1994.
W [[1996]] była w III rundzie [[Australian Open]], ponownie pokonując Kimiko Date. Na turnieju w Hobart doszła w tymże roku po raz drugi do finału (w ćwierćfinale pokonując wyżej notowaną rodaczkę [[Ai Sugiyama|Sugiyamę]]), ale tym razem przegrała decydujący mecz z Francuzką [[Julie Halard-Decugis|Julie Halard]]. Łącznie zaliczyła - oprócz zwycięstwa i finału w Hobart - trzy półfinały turniejowe oraz pięć ćwierćfinałów w cyklu ''WTA Tour'' oraz cztery wygrane turnieje ''ITF Women's Circuit'', a w 1/16 finału turniejów wielkoszlemowych była również na [[French Open]] i Wimbledonie w 1992. W pierwszej setce rankingu światowego figurowała w latach 1992-1997. Zarobiła na kortach ponad 460 tysięcy dolarów. Oprócz bardziej znanych rodaczek Dato i Sugiyamy oraz Amerykanki Davenport udało się jej także pokonać m.in. [[Pam Shriver]].
W grze podwójnej osiągnięcia Endo są skromniejsze - zaliczyła jeden półfinał turniejowy ''WTA Tour'', w [[Osaka|Osace]] w 1994 (w parze z [[Naoko Sawamatsu]]). W styczniu 1998 zajmowała 98. miejsce w rankingu światowym deblistek. W latach 1992-1995 Mana Endo występowała w reprezentacji narodowej w Pucharze Federacji, zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej (jako partnerka [[Nana Miyagi|Nany Miyagi]] i Mayi Kidowaki). Bilans jej występów to cztery zwycięstwa i pięć porażek, pokonała m.in. Indonezyjkę [[Romana Tedjakusuma|Romanę Tedjakusumę]], przegrała natomiast m.in. z Niemkami [[Anke Huber]] i [[Sabine Hack]].
