Monaster Trójcy Świętej i św. Serafina z Sarowa w Diwiejewie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nowy
 
m →‎Początki: poprawa linków
Linia 49:
== Historia ==
=== Początki ===
Założycielką klasztoru była mniszka [[Aleksandra Diwiejewska|Aleksandra (Mielgunowa)]], która przybyła do Diwiejewa z [[monaster św. Flora w Kijowie|monasteru św. Flora w Kijowie]] ok. 1767, według tradycji działając na polecenie samej [[Maria z NazaretNazaretu|Matki Bożej]], przekazane jej we śnie. Początkowo jej miejscem zamieszkania była cela w domu miejscowego duchownego. W 1773 mniszka zainicjowała wzniesienie w Diwiejewie nowej cerkwi Kazańskiej Ikony Matki Bożej<ref>[http://4udel.nne.ru/history/monastery/26 Основание Четвертого Удела Пресвятой Богородицы]</ref>. Piętnaście lat później, dzięki darowi Żdanowej, miejscowej właścicielki ziemskiej, mniszka Aleksandra mogła wznieść pierwszy budynek mieszkalny dla kandydatek do życia w nowym monasterze. Opiekunem duchowym kobiet stał się mnich Pachomiusz z pobliskiego [[monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Sarowie|monasteru w Sarowie]]<ref name="nacz">[http://4udel.nne.ru/history/monastery/27 Начало Казанской общины]</ref>.
 
Po śmierci mniszki Aleksandry w 1789 trzy [[posłusznik|posłusznice]], które dotąd żyły pod jej duchowym kierunkiem, wybrały spośród siebie Anastasiję Kiriłłowną na przełożoną wspólnoty. Nie złożyła ona nigdy ślubów mniszych, lecz mimo tego nadzorowała życie grupy posłusznic do swojej śmierci w 1796. Po tej dacie obowiązki przełożonej objęła Ksienija Koczeułowa, również niebędąca zakonnicą. Do 1825 we wspólnocie zebrało się 50 kobiet żyjących według reguły zakonnej, od 1822 pod duchową opieką mnicha [[Serafin z Sarowa|Serafina]] z klasztoru w Sarowie<ref name="nacz"/>.