Deorbitacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Deorbitacja wahadłowca: rysunek do tylnej części wahadłowca, wraz z linkami odpowiednimi |
m →Deorbitacja statku kosmicznego Sojuz: drobne techniczne |
||
Linia 25:
Deorbitacja rosyjskiego statku kosmicznego [[Sojuz]] wygląda podobnie jak deorbitacja amerykańskiego statku kosmicznego Merkury. Po odłączeniu [[Sojuz (pojazd kosmiczny)#lądownik|lądownika]] i modułu serwisowego od [[Sojuz (pojazd kosmiczny)#Moduł orbitalny|modułu orbitalnego]], w ściśle uprzednio zaplanowanym punkcie na orbicie uruchamiane są silniki hamujące [[Sojuz (pojazd kosmiczny)#moduł serwisowy|modułu serwisowego]] statku Sojuz. Po wypaleniu paliwa i zainicjowaniu deorbitacji moduł serwisowy jest odrzucany. <br />
[http://www.spacefacts.de/flash/e_soyuz1.htm Animacja deorbitacji statku kosmicznego Sojuz TK-2]
Obecnie moduł orbitalny Sojuza jest odrzucany po zapłonie hamującym. Jest to działanie wprowadzone po anomaliach z powrotem pojazdu [[Sojuz TM-5]] w 1988.
[[Plik:STS-116 Shuttle Engines.jpg|thumb|400px|Zbliżenie tylnej części wahadłowca Discovery, wraz widocznymi [[System manewrowania orbitalnego|silnikami manewrowymi OMS]]]]
== Deorbitacja wahadłowca ==
Do operacji deorbitacji wahadłowca są użyte obydwa [[System manewrowania orbitalnego|silniki manewrowe OMS]]. Dane do deorbitacji są opracowane na Ziemi i przesłane do pokładowego [[Global Positioning System|GPS]] poprzez kanał transmisji danych. Przed uruchomieniem silników manewrowych załoga ustawia wahadłowiec przy pomocy [[Reaction Control System|RCS]] tyłem w kierunku ruchu. 2,5 minutowa praca [[System manewrowania orbitalnego|silników manewrowych OMS]] inicjuje deorbitacje. Następnie załoga przy pomocy [[Reaction Control System|RCS]], sterując ręcznie, ustawia wahadłowiec w położeniu prawidłowym do wejścia w atmosferę, dziobem w kierunku ruchu.
| |||