Polska Partia Socjalistyczna – Lewica (1926–1931): Różnice pomiędzy wersjami

'''Polska Partia Socjalistyczna - Lewica (1926-1931)''' - polska radykalno-socjalistyczna partia polityczna. Utworzona została 13 czerwca 1926 roku przez lewicowych członków [[Polska Partia Socjalistyczna| Polskiej Partii Socjalistycznej]] z Andrzejem Czumą na czele. W 1927 roku liczyła 12 tys. członków, działających głównie na terenie Lublina, Krakowa i Śląska Cieszyńskiego. W partii trwał konflikt między komunistami (Alfred Bem, Franciszek Polka, Romuald Gadomski) a działaczami dążącymi do zachowania niezależności od KPP (Andrzej Czuma, Stanisław Berent, Albin Różycki). Po aresztowaniu Czumy w styczniu 1929 roku kierownictwo partii przeszło w ręce komunistów, co doprowadziło do rozłamu (grupa Czumy ostatecznie znalazła się w [[Związek Związków Zawodowych|Związku Związków Zawodowych]]). PPS-Lewica faktycznie stała się legalną przybudówką [[Komunistyczna Partia Polski|Komunistycznej Partii Polski]]. W lutym 1931 roku policja aresztowała wszystkich delegatów II Kongresu PPS-Lewicy a partia została rozwiązana.

 

== Literatura ==