Alfons Maria Liguori: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot poprawił vi:Alfonso Maria de' Liguori |
drobne redakcyjne |
||
Linia 28:
Syn neapolitańskiego arystokraty Józefa i Anny, najstarszy z ośmiorga rodzeństwa. Był niezwykle uzdolniony w dziedzinie literatury, malarstwa, architektury i muzyki. Jego kolędy są do dziś popularne we Włoszech. W [[1754]] roku skomponował najpopularniejszą włoską kolędę ''[[Tu scendi dalle stelle]]'' (pol.''Zstąpiłeś z gwiazd dalekich''), o której [[Giuseppe Verdi]] powiedział, że bez niej Święta [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia]] nie byłyby pamiątką o Bożym Narodzeniu.
▲Boleśnie zraniony nieuczciwością ludzką, wstąpił do seminarium i w wieku 30 lat został księdzem. Postanowił poświęcić się bez reszty Bogu i ludziom pracując w najbiedniejszej części [[Neapol]]u oraz miasteczku [[Scala (miejscowość i gmina)|Scala]]. Szokiem dla Alfonsa była, nie tylko nędza materialna ludzi tam mieszkających, ale także i duchowa, gdyż w rejonie położonym nieopodal [[Watykan]]u, ludzie nie umieli się modlić i nic nie wiedzieli o [[Bóg|Bogu]]. Zasłynął wtedy, jako wybitny kaznodzieja, który w prosty i przystępny sposób wykładał prawdy wiary i mówił o Bogu, gromadząc rzesze wiernych. W [[Neapol]]u założył pierwsze duszpasterstwo młodzieżowe. W pracy z młodymi ludźmi używał metod współczesnych (komponował piosenki, grał na gitarze).
Widząc ogromną ludzką biedę i panującą ignorancję religijną, założył w [[1732]] [[Redemptoryści|Zgromadzenie Redemptorystów]] - wspólnotę posłaną do najbardziej opuszczonych i ubogich. Zasługi związane z tą działalnością sprawiły, że w [[1762]] z rąk papieża [[Klemens XIII|Klemensa XIII]] otrzymał sakrę biskupią, zostając ordynariuszem diecezji [[Sant'Agata de' Goti]]. Aby uprosić błogosławieństwo w posłudze biskupiej, udał się w pierwszą podróż w swoim życiu, pielgrzymując do [[Loreto (Włochy)|Loreto]]. Z młodzieńczym zapałem, mimo swoich 66 lat rozpoczął pracę w diecezji. Swoją skromnością, przepięknymi kazaniami i troską o ludzi biednych porywał tłumy ludzi oraz przyciągnął do kościoła nowych wiernych. W czasie głodu panującego we [[Włochy|Włoszech]] sprzedał swoje naczynia i sprzęty, kupując za nie chleb dla biednych.
Linia 45 ⟶ 43:
Św. Alfons Liguori napisał ponad 160 dzieł pobożnościowych, ascetycznych, apologetycznych, dydaktycznych, teologicznych, z których za najważniejsze uchodzą:
* ''Via della salute'', [[1766]] (pol. ''Droga do świętości. O ćwiczeniach duchowych''), dzieło o powszechnym powołaniu do świętości każdego człowieka i sposobach w jaki można do niej dążyć
* ''Pratica di amar Gesu Cristo'' (pol. ''Umiłowanie Jezusa Chrystusa w życiu codziennym'') - najbardziej dojrzałe, ostatnie dzieło św. Alfonsa mówiące o tym jak w codziennym życiu żyć blisko Pana Boga.
| |||