Sterling and Francine Clark Art Institute: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Historia ==

Muzeum założyli małżonkowie Sterling i Francine Clarkowie. Robert Sterling Clark (1877–1956), z wykształcenia inżynier, po zakończeniu kariery wojskowej w 1910 osiedlił się w [[Paryż]]u, gdzie rozpoczął kolekcjonowanie dzieł sztuki, którą to pasję odziedziczył po rodzicach<ref name="About Sterling and Francine Clark">{{cytuj stronę|url=http://www.clarkart.edu/about/content.cfm?ID=90|tytuł= About Sterling and Francine Clark|autor= Sterling and Francine Clark Art Institute|język=en|data dostępu=2012-05-13}}</ref>.

W 1912 dokonał pierwszych zakupów: ''Pejzaż leśny z zagrodą'' w stylu [[Meindert Hobbema|Meinderta Hobbemy]], ''Widok na wybrzeże morskie'' pędzla następcy [[Jacob van Ruisdael|Jacoba van Ruisdaela]] i ''Portret mężczyzny'' [[Hyacinthe Rigaud|Hyacinthe'a Rigauda]]. W tym czasie Clark interesował się zwłaszcza malarstwem włoskim, holenderskim i flamandzkim, a poza tym wyrobami ze srebra, grafiką, ilustrowanymi książkami oraz rysunkami, których kolekcjonowanie rozpoczął od ''Chrystusa, który znalazł śpiących apostołów'' [[Rembrandt]]a. Zakupił też prace niektórych swoich ulubionych artystów: [[John Singer Sargent|Sargenta]], [[Winslow Homer|Homera]], [[Edgar Degas|Degas'a]] i [[Auguste Renoir|Renoira]]<ref name="The Clarks as Collectors">{{cytuj stronę|url=http://www.clarkart.edu/about/content.cfm?ID=146|tytuł= The Clarks as Collectors |autor= Sterling and Francine Clark Art Institute|język=en|data dostępu=2012-05-13}}</ref>.

 

W 1919 Clark ożenił się z francuską aktorką Francine Clary (1876–1960), która podzielała jego kolekcjonerskie zainteresowania<ref name="About Sterling and Francine Clark" />. Oboje zgromadzili znaczącą kolekcję obrazów, rysunków, grafiki, sreber, porcelany i rzeźb. Głównym punktem ich zbiorów stało się malarstwo francuskie drugiej połowy XIX w. Zakres chronologiczny zgromadzonych dzieł to XIV/XV wiek do końca XIX w. Nie ma natomiast prac powstałych w XX w. Kolekcja Clarków zachowała przez cały czas charakter wyłącznie prywatny<ref name="The Clarks as Collectors" />.

W miarę powiększania się zbiorów Clarkowie zaczęli planować budowę siedziby dla ich przechowywania. Najpierw miała ona powstać w Copperstown koło Nowego Jorku, a następnie (1946) na [[Manhattan]]ie. Na jesieni 1949 ich wybór padł na miejscowość [[Williamstown (Massachusetts)|Williamstown]] w stanie [[Massachusetts]]. 14 marca 1950 Clarkowie podpisali akt założycielski Sterling and Francine Clark Art Institute<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.clarkart.edu/about/content.cfm?ID=122|tytuł= The History of the Clark |autor= Sterling and Francine Clark Art Institute|język=en|data dostępu=2012-05-13}}</ref>. W 1952 rozpoczęto wznoszenie budynku muzeum według projektu architekta Daniela Perry. W 1955 muzeum oddano do użytku. Pierwszym dyrektorem placówki został Peter Guille. Do dyspozycji zwiedzających były początkowo tylko dwie galerie, a większość zbiorów była niedostępna; Clark udostępniał je stopniowo, poprzez kolejne wystawy<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.clarkart.edu/about/content.cfm?ID=147|tytuł= Construction and Beginning|autor= Sterling and Francine Clark Art Institute|język=en|data dostępu=2012-05-13}}</ref>.

 

Plik:Domenico Ghirlandaio Portrait of a Lady.jpg|[[Domenico Ghirlandaio]], ''Portret damy'', ok. 1490

Plik:Botticelli and workshop - Madonna and Child with the Young Saint John the Baptist.jpg|[[Sandro Botticelli]] i pracownia, ''Madonna z Dzieciątkiem i młodym św. Janem Chrzcicielem'', ok. 1490–1500

</gallery>