Tołstoizm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Założenia: uzupełnienie z przypisem
→‎Założenia: poprawa z przypisami
Linia 14:
Tołstoizm w swoim aspekcie religijnym bazował na [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]] – bezpośrednich naukach [[Jezus Chrystus|Jezusa]], odrzucając pozostałe pisma [[Biblia|Biblii]]. Za najważniejszą jego wykładnię uznawał przesłanie [[Kazanie na górze|Kazania na górze]] w interpretacji Tołstoja. Chrześcijaństwo w ogóle tołstoiści traktowali tylko jako naukę etyczną, odrzucając prawdziwość cudów i wydarzeń nadprzyrodzonych. Tołstoj odrzucił również całą [[Tradycja Apostolska|Tradycję]]<ref name="sem244">{{cytuj książkę |autor = A. Semczuk|tytuł = Lew Tołstoj| wydawca = Wiedza Powszechna| miejsce = Warszawa| rok = 1967| strony = 244-248}}</ref>.
 
Podstawową zasadą tołstoizmu była idea niesprzeciwiania się złu przemocą; z niej wynikały dalsze szczegółowe nakazy. W odpowiedzi na dostrzeżone złe czyny tołstoiści winni dokonywać aktów miłosierdzia, poświęcać się dla bliźnich, nigdy zaś nie próbować zwalczać zła represjami, które nieuchronnie miały prowadzić do mnożenia się ludzi zdeprawowanych. W ocenie Tołstoja ludzie nie mieli prawa osądzać innych. Pisarz odmawiał również jednostkom prawa do wysokich ambicji życiowych, zalecając postawę kontemplacyjną i pogodne akceptowanie każdej życiowej sytuacji. Twierdził, że człowiek powinien odmawiać uczestnictwa w każdym przejawie zła, a co za tym idzie - nie wykonywać poleceń władz państwowych, nie służyć w wojsku, nie płacić podatków<ref name="sem244"/>. Materialne dobra Tołstoj uważał za własność wspólną ogółu i apelowali o ich podział, na rzecz osób znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji<ref name="sem244"/>.
W sferze moralno-etycznej tołstoiści hołdowali zasadzie: "nie czyń drugiemu co tobie nie miłe". Uważali, że im więcej człowiek uczyni dobra tym więcej go sam dozna. Byli przekonani, że celem działalności człowieka nie może być zdobywanie dóbr materialnych samo w sobie, a jedynie drogą wiodąca do celu jakim jest czynienie dobra bliźnim.
 
Zwolennicy ruchu tołstojowskiego jako [[pacyfizm|pacyfiści]] odmawiali służby wojskowej i niszczyli posiadaną broń, krytykowali Rosyjski Kościół Prawosławny za skostniałość i obłudę. Odrzucali podziały klasowe i społeczne (chłopi żyli obok wysoko urodzonych), przemoc państwa. Nie spożywali mięsa, nie pili alkoholu i nie palili tytoniu. Ruch nie posiadał żadnej formalnej stryktury, spisanych zasad, regulaminów, funkcji itp. Jego członkowie osiadali w specjalnych koloniach zwanych "kulturowymi skitami" w guberniach twerskiej, symbirskiej, charkowskiej i na [[Zakaukazie|Zakaukaziu]]. Aktywnie zajmowali się oświatą – Czertkow i Biriukow założyli w 1884 roku w [[Petersburg]]u wydawnictwo ''Posriednik'', które w dużych nakładach wydawało książki [[Lew Tołstoj|Tołstoja]], [[Gleb Uspienski|Uspienskiego]] i [[Anton Czechow|Czechowa]], podręczniki do agronomii, hodowli, higieny<ref name="bse"/>. W latach 1901-1905 w [[Londyn]]ie tołstoiści wydawali gazetę ''Swobodnoje słowo''.
 
[[Plik:Tolstovtsy.jpg|thumb|right|200px|Czołowi rosyjscy tołstoiści. Stoją (od lewej): Iwan Triegubow, Iwan Gorbunow-Posadow. Siedzą (od lewej): Paweł Biriukow, Jewgienij Popow]]