Koszary Racławickie: Różnice pomiędzy wersjami

|www =

}}

'''Koszary Racławickie''' (pierwotnie Koszary Nadwiślańskie, ''Defensionskaserne'') - budynek koszarowy w [[Toruń|Toruniu]], nad Wisłą, w sąsiedztwie południowo-zachodniego narożnika [[Stare Miasto w Toruniu|Starego Miasta]]. Powstał w pierwszym okresie budowy pruskiej [[Twierdza Toruń|twierdzy Toruń]], w latach [[1819]]-[[1822]] na miejscu dawnego [[zespół klasztorny benedyktynek w Toruniu|klasztoru benedyktynek]], wyburzonego w [[1656]] r. Jest to masywny budynek w stylu klasycystycznym, założony na planie wydłużonego prostokąta, trójpiętrowy z czterospadowym dachem. Między drugim a trzecim piętrem znajdował się strop przeciwbombowy w postaci poduszki piaskowej. W elewacjach wschodniej i południowej umieszczono otwory strzelnicze umożliwiające obronę wybrzeża wiślanego - pod tym względem koszary pełniły rolę kaponiery. Elewacja zachodnia zyskała skromną artykulację architektoniczną w postaci boniowania na pierwszym piętrze i lizen przechodzących przez dwa pozostałe piętra. Pierwsze i drugie piętro zostały ponadto oddzielone prostym gzymsem. W okresie międzywojennym koszary służyły instytucjom związanym z marynarką wojenną. Między innymi w latach [[1925]]-[[1938]] mieściły [[Akademia_Marynarki_Wojennej#Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej (1922)|Oficerską Szkołę Marynarki Wojennej]] (od [[1928]] r. pod nazwą Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej). Po II wojnie światowej, do [[1993]] r., był tu internat Zespołu Szkół Budowlanych. W latach [[2001]]-[[2009]] koszary zostały zaadaptowane na hotel. Dobudowano wówczas nowy budynek od strony zachodniej i przekształcono wnętrza, likwidując strop przeciwbombowy.