ORP Sokół (1940): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Służba operacyjna: drobne redakcyjne |
m →Pobyt w Wielkiej Brytanii: drobne redakcyjne |
||
Linia 73:
W trakcie pierwszej kampanii śródziemnomorskiej „Sokół” odbył jeszcze jeden patrol, od 4 do 16 marca 1942 roku, bez kontaktu bojowego (w rejsie tym obowiązki dowódcy okrętu pełnił dotychczasowy zastępca, kapitan Jerzy Koziołkowski<ref name=SMPV>{{cytuj książkę |nazwisko=Piaskowski |imię=Stanisław M. |tytuł=Okręty Rzeczypospolitej Polskiej |strony=93}}</ref>). W tym czasie znacznie nasiliły się [[naloty strategiczne podczas II wojny światowej|naloty]] lotnictwa [[państwa Osi|państw Osi]] na Maltę. W ataku przeprowadzonym 25 marca 1942 roku okręt został ciężko uszkodzony pobliskimi wybuchami [[bomba lotnicza|bomb]], a od odłamków zginął starszy marynarz Józef Paszek<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Pertek |imię=Jerzy |tytuł=Mała flota wielka duchem|strony=554}}</ref>. Okręt miał rozbite baterie akumulatorów oraz uszkodzoną jedną [[śruba okrętowa|śrubę]] i peryskop. Wobec stałych nalotów na wyspę i coraz większych strat wśród stacjonujących tam alianckich okrętów (1 kwietnia zatopiono dwa okręty podwodne: „[[HMS Pandora (1930)|Pandorę]]” i [[HMS P.36|P.36]], 9 kwietnia – niszczyciel „[[HMS Lance (1941)|Lance]]”, uszkodzenia odniosły między innymi niszczyciele „[[HMS Kingston (1939)|Kingston]]” i „[[HMS Gallant (1936)|Gallant]]”<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Lipiński |imię=Jerzy |tytuł=Druga wojna światowa na morzu |strony=218}}</ref>) admirał [[Andrew Cunningham]] zdecydował wycofać z Malty wszystkie uszkodzone i nienadające się do działań bojowych okręty. Po prowizorycznych naprawach, dokonanych w znacznej mierze dzięki doskonałej postawie załogi okrętu, „Sokół” odpłynął z Malty 17 kwietnia 1942 roku wraz z krążownikiem „[[HMS Penelope (1936)|Penelope]]”<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Lipiński |imię=Jerzy |tytuł=Druga wojna światowa na morzu|strony=219}}</ref>. Ponieważ zniszczone akumulatory uniemożliwiały zanurzenie, polski okręt przebył całą trasę do Gibraltaru na powierzchni, docierając tam 28 kwietnia. Przebywający w stoczni remontowej okręt i jego załogę wizytował 17 maja 1942 roku generał [[Władysław Anders]], będący w drodze do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]<ref name=Bartelski/>. Ponieważ stocznie w Gibraltarze nie były w stanie usunąć wszystkich uszkodzeń, okręt skierowano do Wielkiej Brytanii. „Sokół” dotarł do Holy Loch 9 lipca 1942 roku, a następnie przeszedł do stoczni w [[Blyth (Northumberland)|Blyth]] na remont generalny<ref name=SMPIV>{{cytuj książkę |nazwisko=Piaskowski |imię=Stanisław M. |tytuł=Okręty Rzeczypospolitej Polskiej |strony=70}}</ref>.
==
18 sierpnia 1942 roku nastąpiła zmiana na stanowisku dowódcy „Sokoła”. Z okrętu zszedł Borys Karnicki, awansowany do stopnia [[komandor podporucznik|komandora podporucznika]] i przeniesiony do pracy sztabowej na lądzie<ref name=KMR353>{{cytuj książkę|nazwisko=Sawicki (red.)|imię=Jan Kazimierz|tytuł=Kadry Morskie Rzeczypospolitej. Tom II: Polska Marynarka Wojenna. Cz. 1: Korpus Oficerów 1918–1947|miejsce=Gdynia|data=1996|isbn=83-86703-50-4|strony=353}}</ref>, nowym dowódcą został zaś dotychczasowy zastępca, kapitan Jerzy Koziołkowski<ref name=SMPV/>. Remont okrętu w Blyth zakończył się 20 września, po czym „Sokoła” skierowano na próby morskie, trwające do 12 grudnia 1942 roku<ref name=SMPIV/>. Na początku 1943 roku okręt odbył dwa patrole u wybrzeży północnej [[Norwegia|Norwegii]], w pobliżu Altafiordu, gdzie bazował w tym czasie niemiecki pancernik „[[Tirpitz]]”. Następnie wpłynął do [[Dundee]], gdzie przebywał w tym czasie nowo pozyskany przez
== Druga kampania śródziemnomorska ==
| |||