Eryk XI Eriksson: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: standaryzacja tytułów sekcji bibliografii |
m lit. |
||
Linia 7:
Czasy w jakich było dane żyć Erykowi XI to w historii [[Szwecja|Szwecji]] okres bratobójczych walk o koronę królewską, które od około 1130 trwały przez kilkadziesiąt lat pomiędzy dwoma rodami: [[Swerkerydzi|Swerkerydów]] – potomków króla [[Swerker I Starszy|Swerkera I]] oraz [[Erykidzi|Erykidów]] – potomków króla [[Eryk IX|Eryka IX]].
Po śmierci Eryka X Knutssona, mimo sprzeciwu papieża, na tron szwedzki wstąpił [[Jan I Sverkersson|Jan I]] z rodu
Czas wygnania Eryk spędził w [[Dania|Danii]], gdzie udało mu się zebrać zwolenników i przy pomocy Duńczyków, zawsze skorych do osłabienia szwedzkiego sąsiada, toczył kilkuletnie walki z Knutem Długim. Wreszcie w 1234, w jednej z wielu stoczonych wówczas bitew, Knut Długi zginął, a Eryk triumfalnie powtórnie objął tron królewski. Ceną, jaką Eryk zapłacił za ponowne objęcie rządów, było poważne ograniczenie władzy królewskiej na rzecz Kościoła i możnych, którzy poparli Eryka w walce z Knutem Długim. W czasie swego drugiego królowania Eryk popadł w całkowitą zależność od swego szwagra [[jarl]]a [[Birger jarl|Birgera]] z rodu [[Folkungowie|Folkungów]], od 1236 żonatego z królewską siostrą Ingeborgą. Odtąd polityka szwedzka była całkowicie podporządkowana poczynaniom jarla Birgera, który chcąc wzmocnić swą władzę zawarł sojusz z Kościołem, konsekwentnie popierającym, od czasu koronacji ojca Eryka XI, władców tego rodu. Jednym z dobrze udokumentowanych epizodów ostatnich lat panowania Eryka XI była wyprawa Szwedów pod wodzą jarla Birgera w 1240 na bogate ziemie kupieckiej [[Republika Nowogrodzka|republiki Nowogrodzkiej]], gdzie Szwedzi ponieśli klęskę z wojskami ruskimi prowadzonymi przez [[Aleksander Newski|Aleksandra Newskiego]].
|