Poświęcenie kościoła: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
informacje zawarte w artykule nie są zgodne z obecnym rytem. W najbliższym czasie postaram się je uzupełnić i opatrzeć przypisami
Linia 3:
'''Poświęcenie kościoła''' – ([[Łacina|łac.]] ''dedicatio ecclesiae''): uroczyste poświęcenie zastrzeżone dla [[biskup]]a nowo powstałej świątyni.
 
Ceremonia ta dokonywana jest według obrzędu, którego główne elementy powstały w liturgii gallikańskiej i rzymskiej między [[IV wiek|IV]] a [[IX wiek]]iem. CeremoniaWówczas składaceremonia składała się z trzech części. Poprzez pokropienie ścian budynku wodą święconą biskup obejmujeobejmował go w posiadanie, by następnie odbyć procesję do wnętrza świątyni. Po śpiewie hymnu ''Veni Creator'' wypisujewypisywal pastorałem na popiele alfabet grecki i łaciński.
 
W kolejnej części za pomocą [[woda gregoriańska|wody gregoriańskiej]] uświęcauświęcał wnętrze kościoła, po czym zostajeodmawiał odmówiona prefacjaprefację, w której biskup błaga o wspomożenie [[Duch Święty|Ducha Świętego]].
 
Dopiero w ostatniej częściPo dokonujemodlitwie sięnastępowało właściwe poświęcenie murów poprzez namaszczenie olejem tzw. [[zacheuszek|zacheuszków]] symbolizujących dwunastu apostołów. Po namaszczeniu ołtarza (na zdjęciu) spala sięspalano na nim [[Kadzidło (liturgia)|kadzidło]] w czterech rogach i pośrodku.
 
Liturgi ta uległa znacznej zmianie (uproszczeniu) po reformie Soboru Watykańskiego II.
 
== Linki zewnętrzne ==