Nukleomorf: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m ,
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Nukleomorf''' – [[organellum]] komórkowe przypominające [[jądro komórkowe]] występujące w [[chloroplast]]ach niektórych [[glon]]ów. Nukleomorf odkryto u dwóch grup fotosyntetyzujących [[protisty|protistów]] – ''[[Chlorachniophyta]]'' i ''[[Cryptophyta]]''. Zawierają jedne z najmniejszych [[eukarioty]]cznych [[genom]]ów (minimalnie 380 [[para zasad|kpz]], u niesklasyfikowanego gatunku chlorachniofita określanego jako CCMP621<ref name="much"/>, u innych gatunków ok. 500-600 kpz, trzy liniowe [[chromosom]]y) z bardzo krótkimi [[intron]]ami
<ref name="evid">{{Cytuj pismo|nazwisko=McFadden|imię=G. I.|nazwisko2=i in|imię2=|tytuł=Evidence that an amoeba acquired a chloroplast by retaining part of an engulfed eukaryotic alga|czasopismo=Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America|wydanie=91|wolumin=9|strony=3690–3694|język=en|data=1996.07.23|url=http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pubmed&pubmedid=8170970}}</ref>. Nukleomorf wraz z organellami przypominającymi [[rybosom]]y znajduje się w przestrzeni peryplastydowej między dwiema [[błona biologiczna|błonami]] otaczającymi właściwą część chloroplastu a kolejnymi dwiema błonami oddzielającymi ją od [[cytoplazma|cytoplazmy]] komórki<ref name="sec"/>. Uważa się, że jest to świadectwo [[wtórna endosymbioza|wtórnej endosymbiozy]], która dała początek kilku [[Linia rozwojowa|liniom ewolucyjnym]] protistów roślinopodobnych. Dwie najbardziej wewnętrzne błony są wgwedług tej hipotezy [[Narządy homologiczne|homologiczne]] z błonami chloroplastów [[rośliny|roślin]], a pierwotnie – z błonami [[sinice|sinic]], które w pierwotnej [[endosymbioza|endosymbiozie]] dały im początek. Błona trzecia jest pozostałością [[błona komórkowa|błony komórkowej]] wtórnego [[endosymbiont]]a, a czwarta pęcherzyka [[fagocytoza|fagocytotycznego]]<ref name="much">{{cytuj pismo|nazwisko=Gilson|imię=Paul R.|tytuł=Nucleomorph genomes: much ado about practically nothing|czasopismo=Genome Biology|wydawca=BioMed Central Ltd|wydanie=2|issn=1465-6906|język=en|data=2001.07.30| url=http://genomebiology.com/2001/2/8/reviews/1022}}</ref>. Mimo pewnych podobieństw najprawdopodobniej nukleomorfy (i całe chloroplasty) chlorachniofitów i kryptomonad mają odrębne pochodzenie. W przypadku chlorachniofitów endosymbiontem była zapewne pierwotna [[zielenice|zielenica]], w przypadku kryptomonad – pierwotny [[krasnorost]]<ref name="sec">{{Cytuj pismo | autor=Palmer JD., Delwiche CF | tytuł=Second-hand chloroplasts and the case of the disappearing nucleus. | rok=1996 | czasopismo=Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America | url= http://www.pnas.org/content/93/15/7432| wydanie=93 | wolumin=15 | miesiąc=lipiec | pmid= 8755491 | strony=7432–5}}</ref>. Prawdopodobnie u początków tej endosymbiozy było wchłonięcie przez pierwotnego [[pierwotniaki|pierwotniaka]] pierwotnego glona. Obecnie takie układy są spotykane, a żyjące wewnątrz pierwotnie heterotroficznych organizmów glony określa się – w zależności od przynależności systematycznej – jako [[zoochlorelle]], [[zooksantelle]] lub [[cyjanelle]]. Następnie geny endosymbionta w większości przeszły do jądra komórkowego [[gospodarz (biologia)|gospodarza]]. Obecnie geny nukleomorfu kodują białka potrzebne niemal wyłącznie do jego replikacji i małą liczbę białek wykorzystywanych przez chloroplast<ref name="sec"/>.
 
Możliwe, że nukleomorfy istniały również u innych glonów, u których przypuszcza się, że zaszła wtórna (a może też trzeciorzędowa) endosymbioza ([[stramenopile]], [[bruzdnice]], [[eugleniny]] i in.), a linie te pochodzą od przodków spokrewnionych z chlorachniofitami lub kryptomonadami, nie ma na to jednak wystarczających dowodów<ref name="evid"/>.