ORP Sokół (1940): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Linia 37:
|prędkość taktyczna =
|zasięg = 4050 [[Mila morska|Mm]] @ 10 [[węzeł (jednostka prędkości)|w.]] (powierzchnia)
|załoga = 3-4 oficerów ioraz 33 podoficerów i marynarzy
|sensory =
|wyrzutnie torpedowe = 4 x 533 mm (dziób)
Linia 90:
17 grudnia „Sokół” zaatakował czterema torpedami bułgarski frachtowiec „Balkan” służący do przewozu wojska, ale wszystkie chybiły<ref name=Bartelski-Kaczmarek/>. Statek ten został ostatecznie zatopiony 23 grudnia przez brytyjski okręt podwodny „[[HMS Sportsman|Sportsman]]”<ref>{{cytuj stronę |url=http://wiesel.wlb-stuttgart.de/seekrieg/43-12.htm |tytuł=Chronik des Seekrieges |nazwisko=Rohwer |imię=Jürgen |nazwisko2=Hümmelchen |imię2=Gerhard |data dostępu=2010-06-21}}</ref>. W dniach od 9 do 28 stycznia 1944 roku „Sokół” wykonał ostatni śródziemnomorski patrol, na którym 12 stycznia na [[Morze Kreteńskie|Morzu Kreteńskim]] w pobliżu wyspy [[Melos|Milos]] zatopił ogniem artyleryjskim kuter „Agia Paraskevi”<ref name=Bartelski-Kaczmarek/>. Była to ostatnia zatopiona jednostka i ostatni atak polskiego okrętu podwodnego w II wojnie światowej<ref name=KaczmarekII/>.
 
„Sokół” opuścił Bejrut 12 lutego, by przez Maltę dotrzeć 12 marca 1944 roku do Gibraltaru. Wychodząc stamtąd 20 marca, zakończył ostatecznie swą drugą kampanię śródziemnomorską<ref name=Bartelski/>. Działania obu polskich okrętów podwodnych typu U na Morzu Śródziemnym przyniosły im przydomek „Straszne Bliźniaki” (ang. ''Terrible Twins''), nadany przede wszystkim na podstawie raportów o sukcesach odniesionych na patrolach, z których część po weryfikacji i porównaniu z danymi o stratach drugiej strony okazała się błędnymi<ref name=Wieczorkiewicz/>. Niemniej jednak, w uznaniu dokonań polskich jednostek podwodnych i nawodnych na trudnym nawigacyjnie i operacyjnie akwenie Morza Śródziemnego, 9 lipca 1948 roku odsłonięto w [[Valletta|Valettcie]], w obecności [[gubernator generalny|gubernatora generalnego]] i przedstawicieli lokalnego rządu, dwujęzyczną tablicę pamiątkową poświęconą ich działalności podczas II wojny światowej. Obecnie znajduje się ona na zewnętrznej ścianie budynku maltańskiego National War Museum<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Pertek|imię=Jerzy|tytuł=Mała flota wielka duchem|strony=494-495}}</ref>. Wyrazem uznania dla osiągnięć załogi „Sokoła” ze strony sojuszników było również odznaczenie kapitana Karnickiego wysokim odznaczeniem brytyjskim: [[Distinguished Service Order]]<ref name=KMR353/>.
 
== Koniec służby w Marynarce Wojennej ==