Statyczna próba rozciągania: Różnice pomiędzy wersjami

Badanie polega na osiowym rozciąganiu znormalizowanej próbki ze stałą szybkością w temperaturze pokojowej (10-35 °C), obniżonej lub podwyższonej. Próbką jest odpowiednio przygotowany [[Pręt (wyrób hutniczy)|pręt]] o przekroju okrągłym, prostokątnym, kwadratowym lub sześciokątnym o znormalizowanych wymiarach<ref name="iso6892">{{cytuj pismo|tytuł=ISO 6892-1: Metallic materials – Tensile testing – Part 1: Method of test at room temperature|język=en|url=http://bgaudioclub.org/gallery/albums/userpics/12162/ISO-6892-1-2009.pdf}}</ref>. Próbę przeprowadza się wykorzystując urządzenie zwane [[Zrywarka (maszyna wytrzymałościowa)|zrywarką]]. W czasie próby rejestruje się zależność siły obciągającejrozciągającej od przyrostu długości prętapróbki. Gotowy wykres, będący wynikiem takiego pomiaru, jest przedstawiony jako nominalne naprężenie <math>\sigma_n</math> w funkcji nominalnego odkształcenia <math>\varepsilon_n</math>. Nominalne naprężenie <math>\sigma_n</math> jest to stosunek przyłożonej siły rozciągającej <math>F</math> do pola przekroju początkowego <math>S_0</math>. Wydłużenie nominalne <math>\varepsilon_n</math> to stosunek bezwzględnego wydłużenia <math>\Delta l</math> (<math>\Delta l = l_0 - l_x</math>) do długości początkowej <math>l_0</math>.