Anna Czekanowska-Kuklińska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Bibliografia: uzupełnienia źródeł
Luudi1 (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 6:
== Działalność naukowa ==
Od początku swej działalności naukowo-badawczej Czekanowska specjalizowała się w etnomuzykologii. Już w latach 50-tych brała udział w badaniach terenowych organizowanych przez [[Marian Sobieski|Mariana]] i [[Jadwiga Sobieska|Jadwigę Sobieskich]]. Jej praca magisterska dotyczyła pieśni z regionu [[Opoczno|Opoczna]]. Czekanowska jest twórcą statystyczno-matematycznej metody analizy melodii ludowych. Opracowała ją na podstawie diagramów swego ojca, a także w oparciu o [[klasyfikacja taksonomiczna|klasyfikację taksonomiczną]] wywodzącą się z prac grupy matematyków z kręgu [[Hugo Steinhaus]]a, profesora [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytetów Lwowskiego]] i [[Uniwersytet Wrocławski|Wrocławskiego]]. Główną zasadą tej metody jest formalizacja analizy melodycznej, przetwarzanie informacji o różnicach, a następnie grupowanie melodii wg podobieństw. Jako jedyny etnomuzykolog polski publikowała monografie w prestiżowych wydawnictwach zachodnich (Uniwersytet w Kolonii i w Cambridge University Press). Jej książka ''Slavonic Heritage. Polish Tradition, Contemporary Trends'' (1990) należy do klasycznej już literatury przedmiotu. W książce ''Studien zum Nationalstil der polnischen Musik'' (1990) włączyła się do dyskusji nad problematyką stylu narodowego, którą następnie kontynuowała w kierowanym przez nią w szeroko zakrojonym projekcie zbiorowym ''Dziedzictwo europejskie a polska kultura muzyczna w dobie przemian'' (wyd. 1995).
Czekanowska wykształciła wielu znanych obecnie etnomuzykologów, takich jak: prof. [[Piotr Dahlig]], prof.[[Sławomira Żerańska-Kominek]] i prof. [[Józefa Katarzyna Dadak-Kozicka]].
W ostatniej, autobiograficznej książce Czekanowska wspomina swoje dzieciństwo we Lwowie (''Świat rzeczywisty - świat zapamiętany. Losy Polaków we Lwowie (1939-41)'' (wyd. 2010).