Wiewiórka szara: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Morfologia ==

[[Futro]] ubarwione jest srebrnoszaro, [[Grzbiet (zootechnika)|grzbiet]] może mieć odcień szaroczarny. Czasami futro ma lekko czerwonawy odcień. Występują też często osobniki o ubarwieniu czarnym szczególnie w południowo wschodniej Kanadzie.

Wiewiórka szara osiąga długość ciała około 30 centymetrów<ref>[http://www.dnr.state.md.us/wildlife/greysquirrel.html Ogólna charakterystyka wyglądu] {{lang|en}}</ref>, waży od 400 do 710 gramów. [[Ogon (anatomia)|Ogon]] zazwyczaj ma długość 20 centymetrów<ref>[http://www.fcps.edu/StratfordLandingES/Ecology/mpages/eastern_gray_squirrel.htm Przeciętne rozmiary wiewiórek szarych] (en)</ref>.

 

== Ekspansja w Europie ==

Poza jej naturalnym zasięgiem występowania we wschodniej części [[Stany Zjednoczone|USA]] i [[Kanada|Kanady]], występuje licznie w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] i [[Irlandia|Irlandii]] oraz na wyspowych stanowiskach w północno-zachodniej części [[Włochy|Włoch]], gdzie stanowi gatunek inwazyjny<ref name=PrognozaPiemont>[http://www.europeansquirrelinitiative.org/summary.html Prognozowany zasięg szarych wiewiórek we Włoszech i Szwajcarii] (en)</ref><ref name=Inwazyjne/>. Na zajmowanych obszarach w znacznym stopniu lub całkowicie eliminuje populacje rodzimej w [[Europa|Europie]] [[Wiewiórka pospolita|wiewiórki pospolitej]]<ref name=Italia>[http://www.springerlink.com/content/gw82g16581280482/ Lurz P.W.W. i inni: Predicting grey squirrel expansion in North Italy: a spatially explicit modelling approach. Landscape Ecology 16/5, 2001] (en)</ref>. Mechanizm wypierania opiera się na konkurencji o pokarm oraz roznoszeniu śmiertelnego dla wiewiórki pospolitej wirusa znanego pod angielską nazwą "''Squirrel poxvirus''"<ref name=Inwazyjne>[http://www.europe-aliens.org/pdf/Sciurus_carolinensis.pdf Informacje o wiewiórce szarej w serwisie www.europe-aliens.org (dostęp 2012.03)]</ref>. Przewiduje się w najbliższych dziesięcioleciach dalszą ekspansję wiewiórki szarej na tereny [[Europa Środkowa|Europy Środkowej]]<ref>[http://www.ncl.ac.uk/clsm/research/invasive_species/invasive.htm Spodziewana obecność wiewiórki szarej w środkowej Europie] (en)</ref>.

[[Plik:Eastern Grey Squirrel in St James's Park, London - Nov 2006 edit.jpg|thumb|240px|left|Wiewiórka szara w [[St. James's Park]] w Londynie]]

 

Negatywny wpływ wiewiórki szarej na ekosystemy zajmowanych terenów, poza wypieraniem wiewiórki pospolitej, wynika z nieco innej niż u wspomnianego gatunku strategii żerowania. W okresach niedoboru pokarmu wiewiórki szare zgryzają korę i zjadają głębiej położone tkanki powodując poważne osłabienie drzew i ułatwiając ich zasiedlanie przez szkodliwe w leśnictwie grzyby i owady. Mogą też negatywnie wpływać na lęgi ptasie pożerając jaja. Dodatkowym zagrożeniem związanym z ich obecnością jest potencjalna możliwość przenoszenia się na ludzi wirusa „''Squirrel poxvirus''”<ref name=Inwazyjne/>.

Obecnie tempo ekspansji wiewiórki szarej, zarówno w na Wyspach Brytyjskich jak i we Włoszech szacowane jest na średnio 17-18 kilometrów kwadratowych rocznie, może jednak osiągać nawet 250 kilometrów kwadratowych rocznie w dogodnych siedliskach i przy obecności korytarzy leśnych<ref name=Inwazyjne/>. Ocenia się, że rozrastające się populacje z Piemontu będą stopniowo kolonizować coraz większe obszary kontynentalnej części Europy oraz [[Półwysep Apeniński|Półwyspu Apenińskiego]]<ref name=PrognozaPiemont/>. W Wielkiej Brytanii prowadzi się zdecydowaną akcje tępienia gatunku, polegającą na odstrzale, zakładaniu pułapek i niszczeniu gniazd. We Włoszech stosuje się jedynie odłów żywych osobników w celu ich późniejszego uśpienia. Nasilenie akcji zostało tam zablokowane z powodu protestów ruchów broniących praw zwierząt<ref name=Inwazyjne/>.

 

[[es:Sciurus carolinensis]]

[[eo:Cindrogriza sciuro]]

[[fr:Écureuil gris]]

[[ga:Iora glas]]