Bitwa o Charków (1943): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: usunięcie szablonów Szablon:bibliografia start i Szablon:bibliografia stop |
→Bitwa: "zwiększył tępo" na "zwiększył tempo" |
||
Linia 31:
=== Ofensywa radziecka i zdobycie Charkowa ===
[[Plik:Third Battle of Kharkov sector.png|thumb|300px|Mapa bitwy pod Charkowem]]
[[Front Woroneski]] rozpoczął działania 2 i 3 lutego, atakując z dwóch kierunków. Od północy Charków miały obejść armie [[40 Armia (ZSRR)|40.]] i [[69 Armia (ZSRR)|69.]] oraz [[5 Korpus Pancerny Gwardii|5. Gwardyjski Korpus Pancerny]]. Od południa atakowały [[3 Armia Pancerna (ZSRR)|3. APanc.]] i [[6 Korpus Kawalerii Gwardii|6 KKaw.Gw.]] [[60 Armia (ZSRR)|60. Armia]] tego frontu razem z [[13 Armia (ZSRR)|13. Armią]] [[Front Briański|Frontu Briańskiego]] ruszyły w kierunku [[Kursk]]a, natomiast 38. Armia nacierająca na [[Obojań]] jednocześnie musiała walczyć z niemieckimi oddziałami przebijającymi się z rejonu Gorszecznego i [[Stary Oskoł|Starego Oskołu]]. Przerwanie linii frontu poszło dość łatwo i po dwóch dniach 60. Armia przesunęła się o 30 km, zdobywając miasta Szczigry i Tim. Natomiast 13. Armii udało się osiągnąć linię kolejową [[Orzeł (miasto)|Orzeł]] – [[Kursk]]. Dowódca 60. Armii zwiększył
Podobnie przebiegały działania na głównym kierunku natarcia Frontu Woroneskiego. Armie 40., 69. i 3. Pancerna posuwały się w kierunku Charkowa i przełamały niemiecką linię obrony na rzece [[Oskoł]]. Ich marsz powstrzymała nie tylko niemiecka obrona, ale także zamiecie śnieżne. W nocy 6 lutego lewe skrzydło 40. Armii zbliżyło się do północnych przedmieść miasta Korocz, a następnego dnia wyparło stamtąd [[168 Dywizja Piechoty (III Rzesza)|168. DP.]] Walki o [[Biełgorod]] rozpoczęły się 8 lutego, a rankiem następnego dnia miasto zostało zdobyte. Przełamanie obrony umożliwiło 10 lutego wyjście 40. Armii na przestrzeń operacyjną i zbliżenie się do Charkowa na odległość 55 km. Groźba okrążenia zmusiła niemieckie dowództwo do wycofania swych oddziałów z rubieży rzeki [[Doniec]]. Wprowadzenie do akcji [[4 Korpus Pancerny Gwardii|4. KPanc.Gw]] 12 lutego zwiększyło możliwości 40. Armii i przyśpieszyło tempo natarcia. Popełniono jednak błąd i zamiast głębokiego manewru oskrzydlającego skoncentrowano się na zajęciu miasta, tym samym efekt militarny poświęcono propagandowemu<ref name=autonazwa1 />.
| |||