Sobótka (ognisko): Różnice pomiędzy wersjami

'''Sobótka''' (l. mn. ''sobótki''), niem. ''Feuerbrauchtum'' - polska nazwa [[Ognisko|ognisk]] palonych w noc świętojańską<ref>"Najpowszechniejszą postacią sobótek świętojańskich jest ognisko, tj. stos utworzony z drzewa poza wsią, na wygonie lub na wzgórzu." w: Maria Biernacka, Maria Frankowska, Wanda Paprocka. Etnografia Polski: przemiany kultury ludowej: tom 2 1981;"sobótka ognisko palone w wigilie św. Jana, przy którym odbywały się obrzędy i zabawy związane z odejściem wiosny i nadejściem lata, kontynuacja pogańskiego zwyczaju ludowego. " w: Marian Kucała. Słownik polszczyzny Jana Kochanowskiego. 1994 s. 560 ;"Na Pomorzu zapisano wierzenie, że Ognie świętojańskie palone są dla czarownic, które niewidoczne tańczą przy ogniskach." w: Jerzy Bartmiński. Kosmos: Niebo, światła niebieskie, ogień, kamienie. 1996</ref>, również święto ludowe "ludorum ritum " obchodzone w noc [[Przesilenie letnie|letniego przesilenia]] [[Słońce|Słońca]], z 23 na [[24 czerwca]] w [[Wigilia św. Jana|wigilię dnia św. Jana Chrzciciela]] (fr. ''feu de la Saint-Jean'', wł. ''fuochi di San Giovanni'' dawn. ''sabatina'') w wigilię św. Piotra i Pawła oraz w okresie [[Zielone Świątki|Zielonych Świątek]]<ref>"1845, taki daje opis Sobótki: Rzecz szczególna, że gdy w innych stronach Polski obrzęd ten od wieków odbywa się w wilią Św. Jana, w Krakowskiem palą Sobótki w dniach Zielonych Świątek. Wieczorem od Ojcowa do Lanckorony, od wzgórz Chełmskich (nad Przemszą) aż po za mogiłę Wandy, cały widnokrąg goreje tysięcem ognisk." [http://books.google.pl/books?id=TO3YAAAAMAAJ&pg=PA294&dq=w+dniach+Zielonych+%C5%9Awi%C4%85tek.+Wieczorem+od+Ojcowa+do+Lanckorony,&hl=pl&sa=X&ei=oWfoT7G0EMTKsgbSkZ3rAQ&ved=0CDQQuwUwAA#v=onepage&q=w%20dniach%20Zielonych%20%C5%9Awi%C4%85tek.%20Wieczorem%20od%20Ojcowa%20do%20Lanckorony%2C&f=false Oskar Kolberg]</ref>.