Ulica Karmelicka w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia: poprawa literówki
→‎Historia: i jeszcze poprawka. Teraz już jest dobrze.
Linia 49:
Owi żydowscy pracownicy wzięli zresztą udział w [[Powstanie w getcie warszawskim|powstaniu w getcie warszawskim]], które wybuchło w wigilię żydowskiego święta [[Pascha|Paschy]], 19 kwietnia 1943.
W odwecie za atak na kolumnę hitlerowskich pojazdów na ul. [[Ulica Leszno w Warszawie|Leszno]] i powstanie Niemcy spalili i zburzyli niemal całą zabudowę ''schopów'' i ulicy Karmelickiej; ocalały jedynie [[Kościół Narodzenia NMP w Warszawie|Kościół pw. Narodzenia NMP]] i budynek Szpitala Ewangelickiego, zniszczonego w roku 1944 podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]].
Ostatnie ruiny dawnej zabudowy ulicy rozebrano w roku 1948 podczas budowy osiedla [[Muranów]], zaprojektowanego przez [[Bohdan Lachert|Bohdana Lacherta]]. Jednocześnie przesunięto bieg ulicy o kilkanaście metrów, skasowano jej początkowy odcinek oraz wydłużono do ul. Anielewicza oraz od ul. Lewartowskiego (dawn. Wołyńskiej) do ul. Stawki[[Ulica Stawki w Warszawie|Stawki]]. W pierwszej połowie lat sześćdziesiątych, po rozebraniu dawnego więzienia "Gęsiówka" przebito ostatni odcinek ul. Karmelickiej między ulicami Anielewicza i Lewartowskiego.
 
== Otoczenie ==