Jan VII Paleolog: Różnice pomiędzy wersjami

'''Jan VII Paleolog''' ([[język grecki|gr]]. '''Ιωάννης Ζ' Παλαιολόγος''', ''Iōannēs VII Palaiologos'') (ur. [[1370]], zm. [[22 września]] [[1408]] w [[Saloniki|Salonikach]]) – [[cesarz]] [[cesarstwo Bizantyńskie|bizantyjski]] przez okres kilku miesięcy w [[1390]] popod koniec rządów [[Jan V Paleolog|JanieJana V PaleologuPaleologa]] oraz współcesarz z [[Manuel II Paleolog|Manuelem II]] w latach [[1399]]-[[1402]]. Syn [[Andronik IV Paleolog|Andronika IV Paleologa]].

Brał udział w buncie swego ojca przeciwko dziadkowi - [[[[Jan V Paleolog|Janowi V]]. Pod koniec życia dziada, 14 kwietnia 1390 roku udało mu się zająć tron, z którego został zrzucony przez swojego wuja - [[Manuel II Paleolog|Manuela II]]. Uciekł następnie do sułtana Bajazyda I. Powrócił do Bizancjum i mimo początkowego konfliktu, Manuel II powierzył mu ster rządów na czas swojej podróży po Europie w latach 1399 - 1402.