Sztuka karolińska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, poprawa linków, drobne redakcyjne |
m →Architektura: poprawa linków |
||
Linia 23:
Plan bazylikowy nie był jedynym stosowanym planem podłużnym; wznoszono również kościoły jednonawowe (np. kaplica św. Sylwestra w [[Goldbach (Bawaria)|Goldbach]], IX/X wiek, kościół św. Michała w [[Schopfheim]], IX), a wśród nich kościoły o założeniu trójkonchowym (np. kościół św. Stefana w [[Werden]], IX wiek) i salowe (np. kościół św. Marcina w [[Chur]], 769, zamknięty trzema absydami). Stosowano również plan centralny.
Najważniejszą budowlą centralną i kościołem w ogóle była [[kaplica pałacowa w Akwizgranie]] (788-ok. 800), wchodząca w skład kompleksu pałacowego, do którego przylegała od strony południowej. [[Kaplica]], wzniesiona przez architekta Odona (Oda) z [[Metz]]u, była wzorowana na [[
Inną zachowaną do dziś budowlą centralną, choć częściowo przebudowaną, jest [[oratorium w Germigny-des-Prés]] z ok. [[806]] roku z jedyną do dziś zachowaną karolińską mozaiką. Była to prywatna kaplica Teodulfa, jednego z bliskich współpracowników Karola Wielkiego, pierwotnie wzniesiona na planie krzyża greckiego. Także kaplica św. Michała w [[Fulda|Fuldzie]] była centralna, ale na planie koła (820-822).
|