Franciszek Starowieyski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia 1994 w sztuce – zmieniono link(i) do 1994 w sztukach plastycznych |
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia 1998 w sztuce – zmieniono link(i) do 1998 w sztukach plastycznych |
||
Linia 9:
Popularność zyskał w latach 60. serią [[plakat]]ów teatralnych i filmowych. Zajmował się malarstwem, plakatem, grafiką użytkową, scenografią teatralną i telewizyjną. Był twórcą tzw. teatru rysowania. Jego malarstwo cechowały fascynacja ciałem kobiecym o rubensowskich kształtach, zmysłowością oraz refleksja nad przemijaniem i śmiercią. Wielokrotnie wystawiał w galeriach i muzeach w Polsce oraz Austrii, Belgii, Francji, Holandii, w Kanadzie, Szwajcarii, USA, we Włoszech i in. Był laureatem wielu nagród, m.in.: Grand Prix na [[Biennale w São Paulo|Biennale Sztuki Współczesnej w Saô Paulo]] ([[1973 w sztukach plastycznych|1973]]), Grand Prix za plakat filmowy na [[Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes|festiwalu w Cannes]] ([[1974 w filmie|1974]]), Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu w [[Paryż]]u ([[1975 w sztukach plastycznych|1975]]), Annual Key Award gazety ''Hollywood Reporter'' (1975-1976), nagrody na [[Międzynarodowe Biennale Plakatu|Międzynarodowym Biennale Plakatu]] w Warszawie i na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w [[Chicago]] (1979-1982).
W swoich "teatrach rysowania" łączył obydwie sztuki w jedną, "spektakl sztuk wszelakich", zjawisko medialne, w których taką samą wartością artystyczną jest sam akt tworzenia, jego elementy widowiskowe i – dzięki erudycji autora – literackie, jak i samo dzieło w tradycyjnym tego słowa znaczeniu. W obrazach Starowieyskiego świat realny łączył się z tworami jego wręcz "niepohamowanej" wyobraźni, a jego twórczość ostentacyjnie nawiązywała do starych [[XVII wiek|XVII-wiecznych]] mistrzów i była przesycona groteską oraz humorem. Obraz ''Divina Polonia Rapta Per Europa Profana'', co znaczy: "Boska Polska porwana przez świecką Europę" wystawiony w polskim przedstawicielstwie w Unii Europejskiej w Brukseli ([[1998 w
W [[1994 w sztukach plastycznych|1994]] otrzymał Nagrodę "Złotej Maski" za scenografię do komediodramatu ''[[Ubu Król czyli Polacy]]'' [[Krzysztof Penderecki|Krzysztofa Pendereckiego]] w [[Teatr Wielki w Łodzi|Teatrze Wielkim w Łodzi]], a w [[2004 w sztuce|2004]] Nagrodę Ministra Kultury w dziedzinie sztuk plastycznych. W [[2005 w sztuce|2005]] został odznaczony przez ministra kultury [[Waldemar Dąbrowski|Waldemara Dąbrowskiego]] [[Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis|Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.e-teatr.pl/en/artykuly/16039.html| tytuł = ''Warszawa. Wręczono złote medale "Gloria Artis"''| data = 10 września 2005| opublikowany = e-teatr.pl| data dostępu=22 czerwca 2011}}</ref>.
| |||