Sparta Śrem (żużel): Różnice pomiędzy wersjami

Klub został założony w 1948 roku, jako sekcja Śremskiego Klubu Sportowego. W latach [[1948]]-[[1955]] występował wyłącznie w zawodach amatorskich, z tego przez pięćsześć sezonów w ramach rozgrywek Poznańskiej Ligi Okręgowej (PLO) Drużynowych Mistrzostw Polski maszyn przystosowanych, w latach [[1951]]-[[1953]] pod nazwą Gwardii, a od [[1955]] pod szyldem Sparty. Na ten okres przypadają największe sukcesy klubu, który w [[1951]] wygrał rozgrywki PLO wspólnie z [[Polonia Piła|Włókniarzem Piła]], zwycięzcą "Grupy A" (nie rozegrano bowiem meczu finałowego o tytuł mistrza PLO), a w [[1952]] został mistrzem Wielkopolski i wicemistrzem strefy zachodniej DMP maszyn przystosowanych. W sezonie [[1952]] rozgrywki te zostały bowiem zorganizowane przez [[Polski Związek Motorowy]] według formuły eliminacji regionalnych, podzielone na 4 strefy (północną, południową, zachodnią i wschodnią), które z kolei były podzielone na okręgi (strefa zachodnia dzieliła się na okręgi poznański, zielonogórski, wrocławski i opolski). Drużyna śremska jako mistrz okręgu poznańskiego uzyskała awans do finału strefy zachodniej, w którym uległa [[ZKŻ Zielona Góra|Stali Zielona Góra]].

Począwszy od sezonu [[1956]] klub występował już w regularnej lidze żużlowej, w najniższej klasie rozgrywkowej. Dzięki masowej produkcji motocykla [[WSK FIS|FIS]], skonstruowanego w [[1954]] przez [[Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL-Rzeszów"|WSK Rzeszów]], możliwe stało się bowiem zarówno tworzenie nowych drużyn, jak i reaktywowanie bądź zgłoszenie do regularnych rozgrywek ligowych klubów żużlowych startujących dotąd amatorsko na maszynach przystosowanych. Jednym z takich klubów była Sparta Śrem. Akces do rozgrywek zgłosiły 24 drużyny, w związku z czym [[II liga polska na żużlu|II ligę]] podzielono na dwie grupy - Sparta została zakwalifikowana do "Grupy Północ". Różnica poziomów między poszczególnymi zespołami w obu grupach [[II liga polska na żużlu|II ligi]] była na tyle duża, że przed kolejnym sezonem ([[1957]]) dokonano reorganizacji rozgrywek, zmniejszając [[II liga polska na żużlu|II ligę]] do 8 zespołów. Drużyny, które w poprzednim sezonie zajęły miejsca 5-8 w grupach [[II liga polska na żużlu|II ligi]], zostały przeniesione do nowo utworzonej III ligi. Los ten spotkał również ekipę śremską. Sparta Śrem miała nigdy nie uzyskać awansu z najniższej klasy rozgrywkowej (po sezonie [[1959]] zlikwidowano III ligę), ani nie odnieść znaczącego sukcesu w zawodowym sporcie żużlowym.

W sezonie [[1962]] zrezygnowała z rozegrania kilku ostatnich spotkań, oddając je walkowerami, i zajęła ostatnie miejsce. Rok później po dwóch pierwszych kolejkach nieoczekiwanie objęła prowadzenie w tabeli [[II liga polska na żużlu|II ligi]] (po zwycięstwach z [[TŻKMŻ Lublin|Motorem Lublin]] i w Opolu z [[Kolejarz Opole|Kolejarzem]]), w czym dopomogła jej kapryśna wiosenna pogoda - jako jedyna drużyna rozegrała oba spotkania. Wkrótce wszystko jednak wróciło do normy, a Sparta do roli ligowej "czerwonej latarni". Wobec coraz gorszych wyników (ostatnie miejsca w trzech ostatnich latach swoich startów) wycofała się z rozgrywek po rozegraniu 10. rundy sezonu [[1964]], a ostatnim w dziejach śremskiego żużla meczem okazało się spotkanie przed własną publicznością z [[TŻKMŻ Lublin|Motorem Lublin]]. Najlepszy zawodnik Sparty, [[Zbigniew Flegel]], po rozwiązaniu sekcji wzmocnił zespół [[Unia Tarnów|Unii Tarnów]].