Antoni Stychel: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, kat.
Towarzystwo Miłośników Miasta Poznania im. Cyryla Ratajskiego
Linia 20:
Był jednym z pionierów katolickiego ruchu społecznego w Polsce. W 1892 założył Katolickie Towarzystwo Robotników Polskich, wokół którego w ciągu kilku lat skupił jeszcze kilka mniejszych organizacji i po zjednoczeniu przez wiele lat był prezesem (od 1900 do końca życia). W latach 1898–1914 zasiadał w sejmie pruskim, a 1904–1918 w parlamencie Rzeszy Niemieckiej. W 1908 wysuwano jego kandydaturę na prezesa Koła Polskiego w parlamencie (z ramienia narodowej demokracji). Zasłynął w parlamencie Rzeszy jako dobry mówca, zdecydowanie występujący w obronie polskości, m.in. w sprawie dzieci wrzesińskich. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] wchodził w skład tajnego Międzypartyjnego Komitetu Obywatelskiego; w 1918 prowadził w Szwajcarii rozmowy z paryskim Polskim Komitetem Narodowym.
 
Był członkiem Komitetu Obrony Górnego Śląska w Poznaniu (1919), [[Związek Obrony Kresów Zachodnich|Związku Obrony Kresów Zachodnich]], posłem na Sejm Ustawodawczy (1919–1922) i jego wicemarszałkiem (a także członkiem komisji konstytucyjnej i oświatowej), jednym z członków-założycieli [[Towarzystwo Miłośników Miasta Poznania im. Cyryla Ratajskiego|Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania]]. W latach 1923–1928 wicemarszałek Senatu. W 1928 wycofał się z czynnego życia politycznego po zakazie kandydowania duchownych do Sejmu i Senatu, wydanym przez prymasa [[August Hlond|Hlonda]], ale do końca życia pozostał członkiem [[Stronnictwo Narodowe (1928-1947)|Stronnictwa Narodowego]].
 
== Bibliografia ==