Grzegorz Bar Hebraeus: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji nr 30439669 autora Hoodinski blad wynikajacy ze zrodel
RavpawliszBot (dyskusja | edycje)
Syria starożytna
Linia 1:
'''Grzegorz Bar Hebraeus''' (syr. ''Gregorios bar ‘Ebrojo'', arab. ''Abu al-Faradż Ibn al-Ibri'', ur. w [[1226]], zm. [[30 lipca]] [[1286]]) - duchowny ([[mafrian]]) [[kościół jakobicki|kościoła jakobickiego]] i jedna z najsłynniejszych postaci w jego dziejach, uczony-[[polihistor]].
 
Urodził się w [[Starożytna Syria starożytna|syryjskim]] mieście [[Melitene]] jako syn znanego lekarza Aarona. Starotestamentowe imię ojca i przydomek ''bar Ebrojo'' - "syn Ebry" - spowodowały, że uznawano go za [[neofita|neofitę]] lub syna neofity, choć w rzeczywistości prawdopodobnie Bar Hebraeus pochodził z rodziny syryjskich chrześcijan. Nie jest jasne, w jakich okolicznościach nabył imię Grzegorz, ponieważ ochrzczony został jako Jan (syr. ''Juhanna''). W dzieciństwie odebrał bardzo staranne świeckie wykształcenie w kulturze [[język syryjski|syryjskiej]], [[język arabski|arabskiej]], prawdopodobnie również [[język hebrajski|hebrajskiej]]. Uczył się [[filozofia|filozofii]] i [[teologia|teologii]], zaś pod kierunkiem ojca również [[medycyna|medycyny]]. W [[1244]] cała rodzina przeniosła się do [[Antiochia Syryjska|Antiochii]], gdzie Bar Hebraeus przez rok mieszkał w klasztornym odosobnieniu, poświęcając się nauce. Następnie przez rok pobierał nauki w [[Liban|libańskim]] [[Trypolis (Liban)|Trypolisie]]. W [[1246]] patriarcha Ignacy III Dawid wyświęcił go na [[biskup|biskupa]]a Gubus. Rok później Bar Hebraeus został mianowany biskupem Lakbin. W [[1252]] patriarcha mianował go arcybiskupem [[Aleppo]].
 
[[19 stycznia]] [[1264]] patriarcha Ignacy IV Jeszua mianował Bar Hebraeusa mafrianem Wschodu. Bar Hebraeus osiadł w klasztorze Mar Mattaj (świętego Macieja) koło [[Mosul|Mosulu]]u w dzisiejszym [[Irak|Iraku]]u. Jako mafrian podróżował, odwiedzając rozległe diecezje poddane jego władzy, starał się również o dobre stosunki z [[kościół nestoriański|kościołem nestoriańskim]]. Podczas jednej z podróży zmarł - [[30 lipca]] [[1286]] w Maragha. Jego śmierć była opłakiwana nie tylko przez jakobitów, lecz również przez Ormian i nestorian. Po śmierci jego prochy przeniesiono do klasztoru Mar Mattaj.
 
Bar Hebraeus nie jest w swym kościele uznawany za świętego, lecz jego pamięć czci się w rocznicę jego śmierci.
 
Bar Hebraeus był płodnym twórcą - pozostawił wiele dzieł. Mają one najczęściej charakter encyklopedyczny - jemu dzisiejsza nauka zawdzięcza znajomość dorobku wcześniejszych twórców, który Bar Hebraeus zebrał i usystematyzował. Zakres jego zainteresowań obejmował teologię, historię, medycynę, gramatykę, filozofię, prawo i etykę. Pisał głównie po syryjsku, rzadziej po arabsku. Jego wiedza i nauczanie cieszyły się sławą na całym Bliskim Wschodzie. Do jego najsławniejszych dzieł należą:
*multidyscyplinarna encyklopedia ''Hewath Hekmetha'' ("Śmietanka wiedzy"),
*komentarz do Biblii ''Aukar Raze'' ("Skład tajemnic"),
*kronika ''Makhtbhanuth Zabhne'' ("Kronika"),
*traktat teologiczny ''Menarath Qudshe'' ("Lampa świątyni").
 
Z jego pism wynika, że Bar Hebraeus, będąc przekonanym jakobitą, a więc [[monofizytyzm|monofizytą]], nie negował pierwiastków prawdziwej wiary obecnych wśród innych wyznań. Nestorian nie uważał za heretyków - odmienność nauk poczytywał za rozbieżność teologiczną, nie dogmatyczną.
Linia 17:
===Linki zewnętrzne===
* [http://www.dbc.wroc.pl/publication/2118 ''Gregorii Bar-Hebraei Scholia in Psalmum LXVIII. e codicibus mss. syriacis Bibliothecae Florentinae et Clementino-Vaticanae et Bodleianae Oxoniensis primum edita et annotationibus illustrata'', Vratislaviae 1852.]
 
 
[[Kategoria:Duchowni Kościołów przedchalcedońskich]]