Labializacja: Różnice pomiędzy wersjami

{{Klasyfikacja spółgłosek}}

'''Labializacja''' (od [[Łacina|łac.]] ''labialis'' wargowy) - zjawisko zaokrąglenia warg przy [[artykulacja (fonetyka)|artykulacji]] [[samogłoska|samogłosek]] lub [[spółgłoska|spółgłosek]]. Obecna np. w pewnych [[dialekt]]ach [[język polski|polskich]] (np. [[dialekt małopolski|małopolskim]], [[etnolekt śląski|śląskim]] oraz [[dialekt wielkopolski|wielkopolskim]] - zaznaczana w nagłosie przez ''u'', bądź częściej ''ł'') oraz w [[język kaszubski|języku kaszubskim]], [[języki kaukaskie|językach kaukaskich]], [[język praindoeuropejski|języku praindoeuropejskim]].

 

Labializacja to również pewien [[proces fonetyczny|proces]] [[asymilacja fonetyczna|asymilacji]] (Głoski stają się zaokrąglone w otoczeniu głosek z natury zaokrąglonych, np. [k] > [kʷ] pod wpływem [o]; [a] > [o] pod wpływem [p] lub [kʷ].), który zaszedł np. w [[języki abchasko-adygijskie|językach abchasko-adygijskich]] i niektórych [[języki australijskie|językach australijskich]]. W jego wyniku powstał szereg spółgłosek labializowanych, a liczba samogłosek ograniczyła się nawet do dwóch.

 

[[Kategoria:Procesy fonetyczne]]