Bön: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
ort., lit., polskie znaki, drobne redakcyjne |
||
Linia 6:
Według nauk Jungdrung Bön założycielem religii jest Salwa (gSal ba) zwany później Shenrabem Miwocze lub Tonpą Shenrabem (gShen-rab Mi-bo-che lub sTon-pa gShen-rab) jeden z trzech braci zamieszkujących niebo [http://bon-encyclopedia.wikispaces.com/file/view/OriginandHistoryofBon.pdf/30149359/OriginandHistoryofBon.pdf Sipa Yesan]g (Srid pa Ye sangs) w którym razem studiowali nauki Bönu, pod kierunkiem Bumtri Logi Chechena ('Bum khri gLog gi lCe can).
Po ich zakończeniu udali się do Shenlha Odkara (gShen lha'Od dkar) bóstwa
W pierwszej epoce nauczał pierwszy z braci Dagpa ( Dag pa), w obecnej epoce Salwa, który przyjął imię Shenrab (gShen rab), a w następnej epoce nastąpi jego brat Shepa (Shes pa).
Dwaj
Po dziewięciu miesiącach urodził się jako chłopiec i otrzymał imię Tonpa Shenrab Miwo Kunle Nampar Gyalwa (sTon-pa gShen-rab Mi-bo kun-las rnam-par rgyal-ba) – od tego momentu rozpoczęło się szerzenie nauk Jungdrung Bön na Ziemi. Jego narodziny, aktywności życiowe i [http://en.wikipedia.org/wiki/Parinirvana parinirwana] zostały opisane w "
Według współczesnych tybetologów obszar na którym rozprzestrzenił się Bön to współczesne tereny Tadżykistanu, Kirgistanu, Kazachstanu, Uzbekistanu, Turkmenistanu, Iranu, Bhutanu, części Nepalu (obecnie nadal istniejący w regionach Dolpo i Mustang), południowych rejonów Indii, Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, od zachodniej części Chin do północnych części Wietnamu (obecnie znanych jako [[dongba]] w grupach etnicznych [[Naxi]] żyjących w Chinach i w Wietnamie) choć niektórzy badacze posuwają się jeszcze dalej jak chociażby Gabriele Fahr-Becker<ref> Arte dell' Estremo Oriente, Gabriele Fahr-Becke (Koln, Konemann 1999 </ref> odnajdujący ślady na Sri-Lance i Bali.
Należy też podkreślić, że Tona Shenrab pochodził z krainy [http://en.wikipedia.org/wiki/Tagzig_Olmo_Lung_Ring Olmo Lungring] lub [http://en.wikipedia.org/wiki/Tagzig_Olmo_Lung_Ring Tagzig] i nie był
Tonpa Shenrab tylko raz przybył do Tybetu (z Tagzig via Zhang-Zhung tzw. Drogą Strzały), a zastając tam prymitywne plemiona i będąc świadkiem składania ofiar ze zwierząt dla lokalnych duchów, stwierdził, że Tybetańczycy nie są jeszcze gotowi i postanowił przekazać tylko podstawowe nauki Bön. Jedną z pierwszych głównych zasad był całkowity zakaz składania ofiar ze zwierząt i zastąpienie ich rytualnymi formami z [[tsampa|tsampy]] (prażonej mąki) tzw. [http://en.wikipedia.org/wiki/Torma tormami]. Wyjeżdżając z Tybetu pozostawił proroctwo, że gdy nadejdzie odpowiedni czas wtedy wyższe nauki Bönu, w tym dzogchen, zostaną tam przekazane. Tak też w istocie się stało – najsilniejszy wpływ nauk Bön w Tybecie rozpoczął się wraz z ekspansją i rozkwitem królestwa Zhang-Zhung, które objęło znaczną część późniejszego królestwa Tybetu i częściowo Nepalu<ref>[http://www.tibetarchaeology.com/article1.htm The official Website of John Vincent Bellezza<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref><ref name=autonazwa1> Bo and Bon – ancient shamanic traditions of Siberia and Tibet, [http://www.boandbon.com/reviews.html Dmitry Ermakov] </ref><ref>The tresury of Good Saying – A Tibetan History of Bon, [http://en.wikipedia.org/wiki/Samten_G._Karmay Samten G. Karmay]y </ref>.
Linia 26:
== Nauka ==
Jundrung Bön to rdzenna tradycja duchowa [[Tybet (region)|Tybetu]], obecna na długo
Będąc dzierżawcą wszystkich linii dzogczen, tantr i sutr, stworzył od podstaw nowy system monastyczny, zawierający precyzyjnie system nauczania. Na miejscu zniszczonego przez powódź klasztoru Yeru Wensakha, zbudował klasztor [http://www.bonfoundation.org/aboutbon.html Menri] (sMan-ri) "Leczniczą Górę", który stał się wkrótce macierzystym klasztorem wszystkich bonpo i dzięki wysokiej jakości edukacji mnichów stał się również miejscem do którego zaczęli przybywać najzdolniejsi praktykujący w celu pogłębienia wiedzy.
Linia 37:
Niestety przez wiele stuleci wskutek rozgrywek politycznych mających miejsce w Tybecie, kolejni władający starali się wykorzenić wiedzę i zniszczyć dowody o pre-buddyjskiej historii i tradycji Jungdrung Bön. Publikowano więc i szeroko kolportowano pamflety, oszczerstwa i kłamliwe informacje na temat Bön, czy to ze strachu przed odrodzeniem się wpływów tej tradycji<ref> The Arrow and the Spindle vol.2 Part III Bonpo people and thier heritage chapter 10. The Thirthy-Nine Tribes of Hor </ref>, czy też wskutek sekciarskiego sposobu myślenia. W początkowym okresie wprowadzania buddyzmu za panowania króla Drigum Tsenpo (Gri-gum btsan-po) (drugie prześladowania nastąpiły za panowania króla [http://en.wikipedia.org/wiki/Songtsän_Gampo Songcen Gampo] (Srong-bstan sGam-po)) bonpo stawali przed wyborem: wygnania z kraju, konwersji religijnej na buddyzm lub śmierci z rąk kata. Potem stosowano bezwzględną konwersje bonpowskich czortenów ([[Stupa|stup]]), gomp i innych obiektów sakralnych w celu całkowitego zatarcia śladów poprzedniej religii. Siła manipulacji faktami i konwertowania nawet bonpowskich tekstów rytualnych była tak duża, że wielu tybetologów ulegało jej przez dość długi okres powielając czasem tego typu opinie aż do dziś. Ewenementem jest również to, że w systemie [[Paramita|Pradźniaparamity]] Bönu zawarty jest pogląd dzogchen<ref> Bon Studies vol.2 chapter Bon and its Relationship to Buddhism </ref>.
Natomiast buddyści często poprzez automatyczne "pożyczanie" i modyfikacje tekstów rytualnych spowodowali to, że do dziś w buddyjskich tekstach, np. Buddy Medycyny (Men-lha) można znaleźć fragmenty tekstu pochodzące z języka Zhang-Zhung
Na szczęście dzięki odkryciom archiwum w [[Manuskrypty z jaskiń w Dunhuang|Dunhuang]] oraz pracom takich naukowców jak między innymi [http://en.wikipedia.org/wiki/David_Snellgrove David L. Snellgrove], [http://en.wikipedia.org/wiki/Per_Kvaerne Per Kvaerne], [http://en.wikipedia.org/wiki/Charles_Ramble Charles Ramble], [http://www.ephe.sorbonne.fr/annuaire-de-la-recherche/amblondeau.html Anne-Marie Blondeau], [http://en.wikipedia.org/wiki/Samten_Karmay Samten G. Karmay], Yasuhiko Nagano<ref> Samten G. Karmay, Yasuhiko Nagano,"The Call of the Blue Cuckoo:an anthology of nine bonpo texts on myths and rituals,Bon Studies 6", Senri ethnological reports ,No.32,Osaka:National Museum of ethnology,2002 </ref> [http://zt.tibet.cn/web/mdzxy/en/enminda/..%5Cenminda/20090200949125030.htm Tsering Thar], a zwłaszcza książce którą napisał Dan Martin, opisującą między innymi
Po wielu latach dzięki między innymi takim ruchom jak rime, oraz przyjęciu do wiadomości, że wiele postaci buddyjskich wywodziło się z rodów bonpo (jak np. Milarepa, dwie reinkarnacje [[Panczenlama|Panchen-lamy]]; V i VII obaj z klanu Bru) oraz dzięki kilkukrotnym wizytom obecnego Dalajlamy w klasztorze Menri w Dolanji, który przestudiował i włączył oficjalnie Jundrung Bön do grupy szkół buddyzmu tybetańskiego jako
== Bön współcześnie ==
|