3 Dywizja Pancerna SS „Totenkopf”: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie
literówka
Linia 13:
Następnie walczyła na [[front wschodni (II wojna światowa)|froncie wschodnim]] odnosząc wiele militarnych sukcesów i dopuszczając się licznych okrucieństw. Prowadziła szczególnie ciężkie i zawzięte boje w tzw. [[Bitwa pod Diemiańskiem|kotle demiańskim]], gdzie wiosną 1942 roku zostało okrążonych ok. 90 tys. żołnierzy niemieckich. W kwietniu 1942 dywizja zdołała wyrwać się z okrążenia i dotrzeć do obszarów kontrolowanych przez armie niemieckie.
 
W roku 1943 została przekształcona w dywizję pancerną. W przededniu bitwy pod Kurskiem dywizja liczyła 139 czołgów, a więc znacznie więcej od analogicznych formacji pancernych Wehrmachtu (np. [[3 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|3 Dywizja Pancerna]] posiadałposiadała wtedy 90 czołgów, a [[9 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|9 Dywizja Pancerna]] 83 czołgi). W sierpniu 1944 roku w [[Bitwa pod Warszawą 1944|wielkiej bitwie pancernej w rejonie Wołomina]] koło Warszawy dywizja "Totenkopf" walcząc razem z [[1 Dywizja Pancerno-Spadochronowa Hermann Göring|Dywizją Pancerną Hermann Göring]] i [[5 Dywizja Pancerna SS Wiking|5 Dywizją Pancerną SS "Wiking"]] praktycznie unicestwiła sowiecki 3 Korpus Pancerny.
 
W 1945 walczyła na [[Węgry|Węgrzech]] i w [[Austria|Austrii]]. 9 maja 1945 roku dywizja oficjalnie poddała się amerykańskim siłom, jednakże została przekazana wojskom sowieckim. Niewolę rosyjską przeżyło niewielu.