Krakowiec: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ort.
Linia 27:
'''Krakowiec''' ([[język ukraiński|ukr.]] ''Краковець - Krakoweć'', ''Краківець - Krakiweć'', [[język niemiecki|niem.]] ''Krakowitz''), [[osiedle typu miejskiego]] w [[obwód lwowski|obwodzie lwowskim]], [[rejon jaworowski]] [[Ukraina|Ukrainy]]; na [[Płaskowyż Tarnogrodzki|Płaskowyżu Tarnogrodzkim]], nad rzeką [[Szkło (dopływ Sanu)|Szkło]] i Stawem Krakowieckim.
 
Do roku [[1772]] [[ziemia przemyska]], [[województwo ruskie]], do roku [[1918]] powiat [[Jarosław]] w austriackiej prowincji [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicja]]. Do [[17 września]] [[1939]] w [[Powiat jaworowski|powiecie jaworowskim]], [[województwo lwowskie|województwie lwowskim]]. Pod [[Okupacja niemiecka w Polsce 1939-1945|okupacją niemiecką w Polsce]] pozbawiony praw miejskich, stając się siedzibą wiejskiej [[gmina Krakowiec|gminy Krakowiec]]<ref>[http://wiki-de.genealogy.net/w/index.php?title=Datei:Generalgouv_gemeindevz_1943.djvu&page=1|''Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG'']</ref>.
 
Miasto leży przy drodze [[Droga magistralna M10 (Ukraina)|M10]], między [[Jaworów (miasto)|Jaworowem]] a [[Korczowa|Korczową]]. Znajduje się w nim polsko-ukraińskie [[Przejście graniczne Korczowa-Krakowiec|przejście graniczne]].
 
== Historia ==
Prawa miejskie Krakowca potwierdzone przywilejem w roku [[1520]], dobra krakowieckie były w tym okresie własnością Franciszka Fredry, następnie Jerzego Fredry (tzw. ''krakowiecka linia Fredrów''), następnie od [[1590]] własność ks. Aleksandra Ostrogskiego [[wojewodowie wołyńscy|wojewody wołyńskiego]], kolejni właściciele Bełzeccy i Cetnerowie, do roku [[1772]] własność Ignacego Cetnera [[wojewodowie bełscy|wojewody bełskiego]]. Po rozbiorach Polski własność książąt lotaryńskich (jako wiano księżnej Anny Cetner, od roku [[1813]]), następnie hrabiów Potockich i książąt Lubomirskich, a od końca [[XIX wiek|XIX]] do II wojny światowej - hrabiów Łubieńskich.
 
W roku [[1590]] książę [[Aleksander Ostrogski]] wybudował w Krakowcu zamek obronny. W roku [[1786]] na zamku Cetnerów znajdowała się bogata kolekcja obrazów oraz okazów przyrodniczych. W roku [[1880]] miasto liczyło 1891 mieszkańców w tym Polaków, Rusinów, Ormian, Niemców i Żydów. Do roku [[1945]] Krakowiec otoczony był polskimi wsiami Czaplaki, Ruda Krakowiecka, Podborze, Morańce, Pyszówka, Gnojnice i Budzyń. W listopadzie [[1945]] wysiedlono mieszkających w Krakowcu Polaków.
Linia 55:
== Bibliografia ==
* "Geografia Galicyi" , Kuropatnicki, Przemyśl, 1786,
* "Okolice Galicyi", [[Maciej Bogusz Stęczyński|Maciej Stęczyński]], 1847-1848
 
== Linki zewnętrzne ==