Gimnastyka sportowa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Gimnastyka sportowa kobiet: drobne redakcyjne |
→Gimnastyka sportowa kobiet: drobne redakcyjne |
||
Linia 30:
Pierwsze zwyciężczynie zawodów w kobiecej gimnastyce sportowej miały zwykle około 20 lat - wiele z nich, zanim zaczęły uprawiać ten sport, przez wiele lat uczyły się [[balet|baletu]]. [[Larisa Latynina]] pierwsza wielka gimnastyczka ze [[ZSRR|Związku Radzieckiego]] zdobyła swoj pierwszy medal olimpijski w wieku 22 lat, drugi w wieku 26 lat a w [[1958]] roku, będąc w ciąży, zdobyła Mistrzostwo Świata. Gimnastyczka z Czech [[Věra Čáslavská]], kolejna dwukrotna zwyciężczyni olimpijskich wielobojów gimnastyki sportowej, zaczęła zdobywać swoje złote medale po ukończeniu 22 roku życia.
W latach 70. XX wieku średni wiek zawodniczek startujących na olimpiadach zaczął się obniżać. Choć również w latach 60. XX wieku nie było czymś niesłychanym by w zawodach takich startowały nastolatki (na przykład [[Ludmilla Tourischeva]] miała 16 lat podczas swojego pierwszego startu na olimpiadzie w [[1968]] roku). Jednak udział coraz młodszych gimnastyczek powoli stawał się normą a przy tym zwiększał się poziom trudności tego sportu. Mniejsze, lżejsze dziewczęta z reguły uzyskiwały lepsze wyniki w coraz trudniejszych elementach akrobatycznych wymaganych przez zmieniony system punktowania. 58-y kongres [[Międzynarodowa Federacja Gimnastyczna|Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej]], który odbył się w lipcu [[1980]] roku, tuż przed igrzyskami olimpijskimi, podjął decyzję o podniesieniu granicy minimalnego wieku uprawniającego do startu w głównych międzynarodowych zawodach seniorów z ukończonych 14
== Konkurencje ==
|