Oskar Callier: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dodano/zmieniono grafikę - Wikiprojekt:Ilustrowanie
m drobne redakcyjne
Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Oskar Callier
|imię i nazwisko org =
|pseudonim =
|grafika = Oskar Callier.png
|opis grafiki = Oskar Callier (ok. 1920)
|podpis =
|data urodzenia = [[23 czerwca]] [[1846]]
|miejsce urodzenia = [[Buk (województwo wielkopolskie)]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci = [[23 lutego]] [[1929]]
|miejsce śmierci = [[Poznań]]
|przyczyna śmierci =
|miejsce spoczynku = [[Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan]]
|zawód =
|miejsce zamieszkania =
|narodowość =
|tytuł =
|edukacja =
|Alma Mater =
|uczelnia =
|wydział =
|stanowisko =
|pracodawca =
|majątek =
|wzrost =
|masa =
|partia =
|wyznanie =
|rodzice =
|małżeństwo =
|partner =
|partnerka =
|dzieci =
|krewni i powinowaci =
|odznaczenia = Krzyż Walecznych, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
|www =
}}
[[Plik:Callier Tomb Poznan.JPG|220px|right|thumb|Grób rodziny Callierów na [[Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan|Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan]] w [[Poznań|Poznaniu]].]]
'''Oskar Włodzimierz Callier''' (ur. [[23 czerwca]] [[1846]] w [[Buk (województwo wielkopolskie)|Buku]], zm. [[23 lutego]] [[1929]] w [[Poznań|Poznaniu]]), filolog polski, nauczyciel gimnazjalny i akademicki, uczestnik [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]].
 
== Biografia ==
Był synem Fryderyka i Salomei z Krajewskich; ojciec, potomek francuskich [[hugenoci|hugenotów]], był urzędnikiem w administracji pruskiej, m.in. sekretarzem powiatowym w Szamotułach, Buku i Wrześni. Oskar Callier nauki gimnazjalne pobierał w [[Śrem]]ie. Jako 17-latek dołączył wraz z grupą 30 ochotników (w tym ze starszym bratem [[Edmund Callier|Edmundem]]) do oddziału powstańczego pułkownika [[Kazimierz Mielęcki|Kazimierza Mielęckiego]]; walczył też pod dowództwem Walentego Raczkowskiego, biorąc udział m.in. w bitwach pod Olszakiem (23 marca 1863), pod Ślesinem (9 czerwca) i pod Ignacewem (10 czerwca). Po upadku powstania uniknął losu brata, uwięzionego w pruskiej twierdzy w Grudziądzu, ale przez kilka lat pozbawiony był możliwości kontynuowania edukacji – maturę w gimnazjum w Śremie złożył dopiero w 1869. Odbył z kolei studia uniwersyteckie w zakresie filologii we Wrocławiu (1869-1872) i Strasburgu (1872-1873), gdzie był uczniem m.in. prof. [[Eduard Boehmer|Eduarda Boehmera]]. W 1876 we Wrocławiu zdał państwowy egzamin, uprawniający do nauczania języka francuskiego, angielskiego oraz łaciny. Wcześniej już był przez rok suplentem w Collège w alzackim Obernoi (1874) oraz jakiś czas spędził w angielskim Huntingdon (1875).
 
Po uzyskaniu państwowych uprawnień rok próbny jako nauczyciel spędził w szkole realnej w [[Góra (województwo śląskie)|Górze Śląskiej]] (Guhrau) oraz w wyższej szkole realnej im. Bergera w Poznaniu. Od 1877 pozostawał w stałej służbie państwowej, kolejno jako nauczyciel zwyczajny, wyższy nauczyciel, wreszcie profesor, początkowo w gimnazjum w Neumünster (Holsztyn), a od 1878 w gimnazjum w [[Zgorzelec|Zgorzelcu]] (Goerlitz). W Zgorzelcu przepracował 24 lata. W 1902 przeniósł się z rodziną do Krakowa, by zapewnić dzieciom naukę w duchu polskim, a sam został nauczycielem języka angielskiego w miejscowej Akademii Handlowej i szkole realnej. Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] znalazł się wew Wiedniu i tamże uczył francuskiego w Polskiej Szkole Realnej Aleksandra Jaworskiego.
 
W połowie 1919 osiadł w Poznaniu. Mimo podeszłego wieku podjął obowiązki nauczyciela języka francuskiego w [[I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu|gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego]], gdzie pracował do 1926, a także przez rok był lektorem języka angielskiego na powołanym właśnie [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|Uniwersytecie Poznańskim]] (1919). W ostatnich latach życia powrócił do swoich wcześniejszych studiów lingwistycznych, których owocem stały się już poprzednio cenione przez współczesnych słowniki: ''Słownik polsko-angielski i angielsko-polski'' (1897, z Władysławem Kierstem), ''Słownik polsko-francuski i francusko-polski'' (1906), ''Słownik polsko-niemiecki i niemiecko-polski'' (1913). W 1923 Callier przyjęty został w poczet członków [[Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk|Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk]].
Linia 55:
 
== Bibliografia ==
#* Danuta Płygawko, ''Oskar Włodzimierz Callier'', w: ''Słownik biograficzny Śremu'' (pod redakcją Danuty Płygawko i Adama Podsiadłego), Śrem 2008, s. 55–56 (z fotografią; tu data urodzenia: 26 czerwca 1846).
#* [[Karol Rzyski]], ''Oskar Włodzimierz Callier'', w: ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', tom III (redaktor główny [[Władysław Konopczyński]]), Kraków 1937, s. 192.
#* Andrzej Wędzki, ''Oskar Włodzimierz Callier'', w: ''Wielkopolski słownik biograficzny'' (przewodniczący komitetu redakcyjnego [[Antoni Gąsiorowski (ur. 1932)|Antoni Gąsiorowski]], [[Jerzy Topolski]]), Warszawa–PoznańWarszawa-Poznań 1983, s. 90–91.
 
{{DEFAULTSORT:Callier, Oskar}}