Piosenka autorska: Różnice pomiędzy wersjami

W połowie XX wieku w [[ZSRR]] dał się zaobserwować prąd pieśni autorskich. Gatunek wyrósł w latach 1950-60. samoistnie, z amatorskiej działalności artystycznej, niezależnie od polityki kulturalnej władz radzieckich, i szybko zdobył sobie szerokąść popularno. Piosenka autorska wykonywana była przez autora, zwykle przy akompaniamencie [[gitara akustyczna|gitary akustycznej]] . Akcent położony był na poetyczność tekstu. W [[ZSRR]] artystów amatorów nazywano często ''bardami''. W pocztkowym okresie podstaw tego gatunku muzyki były piosenki studenckie i turystyczne, różniące się od "oficjalnych", rozpowszechnianych w państwowych środkach przekazu, dominującą osobistą intonacją i żywym, nieformalnym podejściem do tematu. W początku lat 1950. piosenka autorska rozwijała się dynamicznie w środowisku studenckim, w szczególnoci na wydziale biologicznym [[Uniwersytet Moskiewski|Uniwersytetu Moskiewskiego]] (znanymi autorami stali się [[Gien Szangin-Bieriezowskij]] , [[Dmitrij Suchariew]], [[Liliana Rozanowa]]), i w [[Państwowy Moskiewski Uniwersytet Pedagogiczny|Moskiewskim Uniwersytecie Pedagogicznym]] ([[Jurij Wizbor]], [[Julij Kim]], [[Ariadna Jakuszewa]]). Masową popularność piosenka autorska zdobyła w połowie lat 1950., wraz z pojawieniem się [[magnetofon]]u. W tym okresie [[Bułat Okudżawa]] i [[Nowella Matwiejewa]] rozpoczęli systematyczną twrczośćtwórczość.