W początkowym etapie swojej działalności naukowej był propagatorem teorii [[Adam Smith|Adama Smitha]]. Podróże, a zwłaszcza kontakt z Davidem Ricardo, skłoniły go do odejścia od apologetyki [[kapitalizm]]u.
Sismondi jest twórcą koncepcji społecznie niezbędnego czasu pracy oraz konsumpcyjnej teroriiteorii wartości. Zwracał uwagę na niedostateczny popyt jako źródło kryzysów i w oparciu o tę obserwację sformułował pojęcie [[podkonsumpcja|podkonsumpcji]]. Podkonsumpcja czyli niedostateczny popyt na towary bierze się, zdaniem Sismondiego, z bankructwa drobnych wytwórców, którzy nie wytrzymują konkurencji z wielkoprzemysłową produkcją kapitalistyczną i zostają zdegradowani do roli robotników. Siła nabywcza robotnika najemnego jest zaś zawsze mniejsza, niż siła nabywcza drobnego, samodzielnego producenta. Poza tym robotnicy ubożeją coraz bardziej na skutek wyzysku przez zatrudniającego ich właściciela środków produkcji - ich płaca ma więc tendencję do oscylowania wokół minimum niezbędnego do przeżycia. Zatem w miarę rozwoju kapitalizmu ogólny popyt spada i zaostrza się kryzys ekonomiczny, który staje się permanentny.
