Wersja z 11:05, 24 lip 2012 edytuj Gower (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 37 524 edycje Wycofano ostatnią zmianę treści (zrobioną przez 83.28.175.204) i przywrócono wersję 31781726 autorstwa 89.77.125.191 - link nic nie wnosi (reklama?) ← poprzednia edycja		Wersja z 08:11, 20 sie 2012 edytuj anuluj edycję Michał Sobkowski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 127 459 edycji m poprawa linków do ujedn. i przek., WP:SK, drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 2: {{integruj z\|Deprywacja w psychologii}} {{integruj z\|Deprywacja zmysłowa}} '''Deprywacja sensoryczna''' polega na zamierzonej redukcji lub usunięciu [[~~bodziec~~Bodziec (fizjologia)\|bodźców]] działających na jeden lub kilka zmysłów. Takie proste rekwizyty jak opaski na oczy i worki czy nauszniki mogą czasowo pozbawić odpowiednio wzroku lub słuchu, natomiast bardziej złożone przyrządy mogą spowodować czasową utratę zmysłów węchu, dotyku i smaku, odczuwania ciepła i ciążenia. Deprywacja sensoryczna stosowana jest w [[~~medycyna~~Medycyna ~~alternatywna~~niekonwencjonalna\|medycynie alternatywnej]] i eksperymentach psychologicznych (patrz: komora deprywacyjna) Chociaż krótkotrwała deprywacja może być dla organizmu relaksująca, to jednak długotrwała może prowadzić do skrajnego niepokoju, [[halucynacje\|halucynacji]], natłoku myśli, [[Zaburzenia depresyjne\|depresji]] i zachowań aspołecznych. == Komora deprywacyjna == Zbiornik izolacyjny jest pozbawionym światła i dźwiękoszczelnym kontenerem, w którym człowiek unosi się w roztworze [[siarczan magnezu\|siarczanu~~(VI)~~ magnezu]] o temperaturze równej temperaturze ciała ludzkiego (34,5 °C). Zbiornik ten został po raz pierwszy użyty w [[1954]] roku przez Johna C. Lilly’ego w celu sprawdzenia efektów deprywacji sensorycznej. Zbiorniki są obecnie używane podczas [[medytacja\|medytacji]], modlitwy, w procesie relaksacji oraz w [[medycyna niekonwencjonalna\|medycynie alternatywnej]]. Zbiorniki izolacyjne były początkowo nazywane zbiornikami deprywacji sensorycznej. Nazwa ta została jednak zmieniona, ponieważ stwierdzono, że termin „deprywacja sensoryczna” negatywnie nastawiał potencjalnych użytkowników zbiornika. W późnych latach siedemdziesiątych dr Peter Suedfeld i dr Roderick Borrie z University of British Columbia zaczęli eksperymentować z terapeutycznymi korzyściami tej techniki. Zmienili oni jej nazwę na REST czyli Restricted Environmental Stimulation Therapy (z pol. Terapia Ograniczonej Stymulacji Środowiskowej) lub Flotacja REST. Linia 30: * [[Oddychanie holotropowe]] * [[Medytacja]] * [[eksterioryzacja\|OOBE]] * [[Psychodeliki]] * [[Odmienne stany świadomości (film)]]

Deprywacja sensoryczna: Różnice pomiędzy wersjami