Sudbury Neutrino Observatory: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał no:Sudbury Neutrino Observatory
m WP:SK, drobne techniczne, kat.
Linia 3:
 
== Opis techniczny ==
Detektor neutrin SNO zbudowano w kopalni niklu na głębokości 2073 m (lokalizacja pod ziemią redukuje "szum" tworzony przez promienie kosmiczne zatrzymywane na skałach, przez które przelatują neutrina). Obiektem badawczym jest zbiornik [[ciężka woda|ciężkiej wody]] o pojemności 1 0001000 ton, zawierający około 1 tony krystalicznego [[ind]]u. Gdy neutrino uderza w jądro indu następuje emisja [[elektron]]u i [[promieniowanie gamma|promieniowania gamma]] ([[foton]]u).
 
Poza wielkim zbiornikiem krystalicznie czystej wody, detektor SNO uzupełnia mniejsza kula wypełniona tysiącem ton tzw. ciężkiej wody, w której atomy zwykłego wodoru zastępuje deuter. Dzięki zwykłej wodzie można było określić liczbę [[neutrina słoneczne|neutrin słonecznych]], nie rozróżniając ich typu. Natomiast ciężka woda pozwala stwierdzić, ile do nas dociera [[neutrino elektronowe|neutrin elektronowych]]. Prowadząc pomiary wyznaczono strumień neutrin elektronowych. Dla określenia zaś łącznego strumienia neutrin wykorzystano wyniki [[Super-Kamiokande]]. Znając te dwie wartości oraz wiedząc, że [[Słońce]] jest niemal wyłącznie źródłem neutrin elektronowych, można było stwierdzić, że dwie trzecie tych cząstek zmienia swoją tożsamość w drodze na Ziemię w wyniku tzw. [[oscylacja neutrin|oscylacji neutrin]].
 
W detektorze SNO rejestruje się ponadto inne [[reakcja jądrowa|reakcje jądrowe]]:
a)* neutrino może być absorbowane przez jądra [[deuter]]u, które przekształcają się w 2 neutrony, emitując [[promieniowanie beta]]:
 
b)* neutrino może oddziaływać z elektronem ciężkiej wody, bez przekształcenia cząsteczki, jedynie przekazuje energię (efekt kuli bilardowej), a kierunek emisji elektronu pozwala na określenie kierunku, z którego pojawiło siesię neutrino:
a) neutrino może być absorbowane przez jądra [[deuter]]u, które przekształcają się w 2 neutrony, emitując [[promieniowanie beta]]:
c)* neutrino może powodować dysocjację [[nukleon]]ów w deuterze, co w konsekwencji powoduje, że uwolniony neutron koliduje z następna cząsteczką deuteru tworząc [[tryt]]:
 
*: Radioaktywny [[tryt]] transformuje się w jądro [[hel (pierwiastek)|helu]] He-3, emitując elektron i neutrino elektronowe. Według przeprowadzonych pomiarów neutrino elektronowe w rozpadzie trytu ma masę poniżej 15 eV.:
b) neutrino może oddziaływać z elektronem ciężkiej wody, bez przekształcenia cząsteczki, jedynie przekazuje energię (efekt kuli bilardowej), a kierunek emisji elektronu pozwala na określenie kierunku, z którego pojawiło sie neutrino:
:: <math>{}^{3}_{1}\hbox{H}\;\to\;^{3}_{2}\hbox{He}\;+\;{e^-}+\bar{\nu}_e
 
c) neutrino może powodować dysocjację [[nukleon]]ów w deuterze, co w konsekwencji powoduje, że uwolniony neutron koliduje z następna cząsteczką deuteru tworząc [[tryt]]:
 
Radioaktywny [[tryt]] transformuje się w jądro [[hel (pierwiastek)|helu]] He-3, emitując elektron i neutrino elektronowe. Według przeprowadzonych pomiarów neutrino elektronowe w rozpadzie trytu ma masę poniżej 15 eV.
 
: <math>{}^{3}_{1}\hbox{H}\;\to\;^{3}_{2}\hbox{He}\;+\;{e^-}+\bar{\nu}_e
</math>
 
Linia 29 ⟶ 24:
[[Kategoria:Ontario]]
[[Kategoria:Eksperymenty fizyczne]]
[[Kategoria:Obserwatoria neutrin]]
 
[[de:Sudbury Neutrino Observatory]]