Ludwik Łętowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
w Kościele Katolickim sufragan to nie to samo co biskup pomocniczy
Linia 39:
|www =
}}
'''Ludwik Łętowski''', pseudonim „Bartłomiej Podgórzanin” (ur. [[13 września]] [[1786]] w [[Bobrowa (województwo podkarpackie)|Bobrowej]] na Sądecczyźnie, zm. [[25 sierpnia]] [[1868]] w [[Kraków|Krakowie]]) – [[Biskup pomocniczy|biskup sufragan]] krakowski, historyk i literat, członek Senatu [[Wolne Miasto Kraków|Rzeczypospolitej Krakowskiej]].
 
=== Biografia ===
Linia 45:
W [[1806]] r. uczeń szkoły oficerskiej w Wiedniu. Od [[1811]] r. porucznik w wojsku [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]]. Od [[1815]] r. w armii [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Kongresowego]]. W Wilnie dostał się do niewoli. Wstąpił do seminarium duchownego w Kielcach w [[1816]] r. Święcenia kapłańskie przyjął w [[1818]] r. Był proboszczem w [[Końskie|Końskich]], a od [[1821]] roku wykładał w kieleckim seminarium historię i teologię.
 
W [[1825]] r. mianowany [[kanonik]]iem krakowskim, od [[1841]] r. administrator diecezji krakowskiej, następnie jej sufraganbiskup pomocniczy, był [[Biskup tytularny|biskupem tytularnym]] [[Stara Jafa (osiedle Tel Awiwu)|Joppy]]. W czasie [[Powstanie krakowskie|powstania krakowskiego]] [[1846]] r. zalecał uległość wobec zaborcy, następnie uciekł do Wiednia. W [[1848]] r. zrzekł się administrowania częścią kielecką diecezji, rok później również częścią krakowską i poświęcił pracy naukowej i działalności charytatywnej.
 
W swych ''Wspomnieniach pamiętnikarskich'' zawarł wiele ciekawych informacji na temat swej młodości w [[Bobowa|Bobowej]], którą w 1806 r. sprzedał [[Michał Miłkowski|Michałowi Miłkowskiemu]] – dziedzicowi [[Siedliska|Siedlisk]] i innych okolicznych wsi.