I Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Chamonix pod nazwą Tygodnia sportów zimowych. Chamonix to małe miasteczko u podnóża [[Mont Blanc]]. Dopiero rok później na Kongresie Olimpijskim w Pradze impreza otrzymała nazwę I zimowych igrzysk olimpijskich. Zawody odbywały się od 25 stycznia do 5 lutego 1924 r. Oficjalne otwarcie nastąpiło 25 stycznia 1924 r. na stadionie olimpijskim w Chamonix. Dokonał tego podsekretarz stanu ministerstwa edukacji i wychowania Gaston Vidal. Następnie przyrzeczenie olimpijskie wypowiedział narciarz [[Camille Mandrillon]]. W igrzyskach startowało 258314 zawodników (w tym 13 kobiet) z 1619 krajów. Wśród nich była Polska. Zawody zostały rozegrane w 7 dyscyplinach: [[bobsleje|bobslejach]], [[curling]]u, [[łyżwiarstwo figurowe|łyżwiarstwie figurowym]] (dyscyplina rozegrana również podczas Letnich IO w 1908 i 1920 roku), [[hokej na lodzie|hokeju na lodzie]] (dyscyplina rozegrana również podczas Letnich IO w 1920 roku), [[patrol wojskowy|patrolu wojskowym]] (prekursor [[biathlon]]u), [[Narciarstwo klasyczne|narciarstwie klasycznym]] i [[łyżwiarstwo szybkie|łyżwiarstwie szybkim]]. Rywalizację w bobslejach wygrała druga osada szwajcarska z czasem 5:45:54 pokonując drugą osadę brytyjską i pierwszą osadę belgijską. Curling wygrali Brytyjczycy przed Szwedami i Francuzami. Wśród solistów najlepszy był [[Gillis Grafstőm]] ze Szwecji, wśród solistek Austriaczka [[Herma Planckt]], a najlepszą parą okazała się Engelmann/Berger (AUT). W hokeju niepokonani byli Kanadyjczycy, zdobywają 110 bramek i tracąc 3. Pokonali oni drużyny USA i Wielkiej Brytanii. Patrol wojskowy wygrali Szwajcarzy pokonując Finów i Francuzów. Wszystkie (oprócz jednego) medale w narciarstwie klasycznym zdobyli Norwegowie oddając jeden Amerykanom. W łyżwiarstwie szybkim 8 medali zdobyli Finowie, 7 Norwegowie, a jeden USA.
