Vietcong: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Belissarius (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Belissarius (dyskusja | edycje)
→‎Działania Wietkongu: drobne merytoryczne
Linia 14:
==Działania Wietkongu==
W terminologii amerykańskiej Wietkong był sukcesorem nazwy [[Việt Minh]], określającej siły kierowane przez [[Hồ Chí Minh|Hồ Chí Minh]]a w walce o wyzwolenie Wietnamu spod dominacji kolonialnej Francji, w [[I wojna indochińska|I wojnie indochińskiej]], od 1945 do 1954 roku. Jednak w odróżnieniu od ''Việt Minhu'', który obejmował wszystkie siły walczące przeciwko [[Francja|Francji]], Wietkong odnosił się jedynie do sił partyzanckich w [[Wietnam Południowy|Wietnamie Południowym]]. Regularna armia Wietnamu Północnego nosiła nazwę [[Ludowa Armia Wietnamu|Ludowej Armii Wietnamu]]. Wietkong aktywnie walczył z siłami USA i Armią Republiki Wietnamu (ARW), korzystając ze wsparcia [[Wietnam Północny|Wietnamu Północnego]], [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]] i [[Chińska Republika Ludowa|Chińskiej Republiki Ludowej]]. W działaniach i zdobywaniu pomocy partyzanci Wietkongu wykorzystywali tzw. [[szlak Ho Chi Minha]], jak określano skomplikowany system tajnych tras komunikacyjnych łączących Wietnam Północny z Południowym omijających silnie obsadzoną [[strefa zdemilitaryzowana|strefę zdemilitaryzowaną]], poprzez obszary sąsiadujących państw, [[Laos]]u i [[Kambodża|Kambodży]]. System ów zapewniał dostarczanie zaopatrzenia, ludzi i uzbrojenia siłom [[Wietkong]]u i Ludowej Armii Wietnamu w czasie trwania konfliktu w latach 1960–1975<ref>G.Esper, s.70.</ref>.
 
W roku 1967, kiedy Amerykanie przeprowadzili dwie wielkie operacje antypartyzanckie (''Cedar Falls'' i ''Junction City''), kilkusettysięczne siły Wietkongu zostały zredukowane do około 150-160 tysięcy<ref>G.Esper, s.89-96.</ref>.
 
Ważnym momentem była [[Ofensywa Tết]] w 1968 roku, kiedy to komunistyczni partyzanci zaatakowali m.in. Sajgon i – pomimo militarnej klęski – wygrali propagandowo i politycznie. Jednakże w czasie tej ofensywy zakończonej klęską militarną komunistów, Wietkong poniósł tak ogromne straty, że stracił na znaczeniu, a jego działania przejęła w większości Wietnamska Armia Ludowa<ref>P.Benken, s.231, 238.</ref>.