Michał Pakosz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 33:
Z dniem 1 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika i przydzielony do [[Armia Wschód|Dowództwa „Wschód”]]<ref>''Dziennik Rozkazów Wojskowych'' z 24 kwietnia 1919 r. Nr 44, poz. 1433.</ref><ref>''Dziennik Rozkazów Wojskowych'' z 26 kwietnia 1919 r. Nr 45, poz. 1495.</ref>. 3 listopada 1918 został internowany przez [[Ukraińcy|Ukraińców]]. Od 28 maja 1919, po zwolnieniu z internowania, pełnił służbę w 1 Pułku Piechoty Legionów. Dowodził kompanią, a następnie III batalionem. 15 lipca 1920 został zatwierdzony w stopniu majora, a 3 maja 1922 zweryfikowany w stopniu podpułkownika. 10 lipca 1922 został zatwierdzony na stanowisku zastępcy dowódcy 1 Pułku Piechoty Legionów. W styczniu 1923 objął dowództwo [[33 Pułk Piechoty (II RP)|33 Pułku Piechoty]] w Łomży<ref>''Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych'' z 17 stycznia 1923 r., Nr 5, s. 51.</ref><ref>''Rocznik oficerski'' 1923, s. 221, 398.</ref>. 1 grudnia 1924 awansował na pułkownika. 14 września 1926 został dowódcą [[1 Pułk Piechoty Legionów|1 Pułku Piechoty Legionów]] w Wilnie<ref>''Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych'' z 14 września 1926 r., Nr 37, s. 302.</ref>. 19 marca 1928 został wyznaczony na stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej [[1 Dywizja Piechoty Legionów|1 Dywizji Piechoty Legionów]] w Wilnie<ref>''Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych'' z 20 marca 1928 r., Nr 7, s. 65.</ref>. W lutym 1929 został przeniesiony do Komendy Obszaru Warownego „Wilno” na stanowisko pomocnika dowódcy z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego<ref>''Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych'' z 14 lutego 1929 r., Nr 4, s. 79.</ref>. 9 października 1930 zastąpił gen. bryg. [[Henryk Krok-Paszkowski|Henryka Krok-Paszkowskiego]] na stanowisku dowódcy Obszaru Warownego „Wilno”<ref>''Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych'' z 28 stycznia 1928 r., Nr 1, s. 1.</ref><ref>''Rocznik oficerski'' 1932, s. 16, 483.</ref>. Od 10 listopada 1931 do 15 lipca 1932 był słuchaczem VI Kursu [[Centrum Wyższych Studiów Wojskowych]] w Warszawie. Od 18 sierpnia 1932 pełnił jednocześnie obowiązki dowódcy OWar. „Wilno” i komendanta [[Garnizon Wilno|garnizonu Wilno]]. 12 października 1935 został dowódcą [[24 Dywizja Piechoty (II RP)|24 Dywizji Piechoty]] w Jarosławiu. Na generała brygady został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 w korpusie generałów. Zmarł 4 kwietnia 1938 w Warszawie. Pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]].
 
Generał Michał Pakosz był żonaty z Felicją Suchorzewską (1893–1986) córką Witolda (1857–1936) i Stefanii z Gołębiowskich (1868–1937),. iFelicja była siostrą [[Leon Suchorzewski|Leona Suchorzewskiego]] (1894-1970). Miałi dwojeZofii dzieci:(1892-1988), Andrzejażony igenerała Barbarę[[Stefan (ur.Dąb-Biernacki|Stefana 1928)Dąb-Biernackiego]].
 
Michał i Felicja mieli dwoje dzieci: Andrzeja i Barbarę (ur. 1928).
 
Andrzej Pakosz [[Pseudonim|ps.]] „Paweł” urodził się 18 lutego 1924 w Łomży, gdzie jego ojciec dowodził 33 Pułkiem Piechoty. W czasie okupacji niemieckiej działał w konspiracji. Był żołnierzem [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]] w stopniu plutonowego podchorążego. Pełnił służbę w I plutonie 1 kompanii [[Batalion Zośka|batalionu AK „Zośka”]]. Poległ 2 sierpnia 1944 na Mokotowie.