Język serbsko-chorwacki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
→‎Fonetyka i fonologia: drobne redakcyjne (autor zmiany jest slawistą)
Linia 227:
W języku serbsko-chorwackim występuje 25 spółgłosek. Barw samogłosek jest 5 (''a'', ''e'', ''o'', ''i'', ''u'' – wymowa jak po polsku). Ponadto występuje [[iloczas]], to znaczy samogłoska może być długa lub krótka i cecha ta może decydować o znaczeniu wyrazu. W związku z tym można wyróżnić 10 samogłosek.
 
W serbsko-chorwackim, podobnie jak w niektórych innych językach słowiańskich (macedońskim, czeskim, słowackim), głoska ''r'' może tworzyć sylabę. Stąd trudne do wymówienia dla Polaków wyrazy takie jak ''prst'' lub ''trg''. Podobnie w wyrazach obcego pochodzenia może się zachowywać głoska ''l'' oraz ''n'' (np. w trzysylabowym wyrazie ''bicikl'', lub dwusylabowym ''njutn'').
 
Ciekawą cechą języka serbsko-chorwackiego jest [[akcent wyrazowy|akcent melodyczny]]. Akcentowana sylaba (samogłoska) może mieć intonację opadającą lub rosnącą. W połączeniu z iloczasem tworzy to cztery rodzaje akcentu – długi opadający, krótki opadający, długi rosnący i krótki rosnący. Akcent w serbsko-chorwackim jest [[akcent wyrazowy|swobodny]] i [[akcent wyrazowy|ruchomy]], jednak w wyrazach wielosylabowych nie może padać na ostatnią sylabę wyrazu.