Wersja z 13:36, 11 kwi 2006 edytuj Orem (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 7380 edycji m -stub, +hmed ← poprzednia edycja		Wersja z 20:21, 6 maj 2006 edytuj anuluj edycję Salicyna (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 63 625 edycji m literówka następna edycja →
Linia 2: Wszystkie rany należy opatrzyć w celu zapobiegawczym. Najczęściej używane są środki takie jak [[woda utleniona]], natomiast [[jodyna]] może służyć jedynie do posmarowania skóry wokół rany. Jeżeli rana jest poważna, a [[krwawienie]] bardzo obfite należy zastosować opaskę uciskową, oraz zgłosić się do lekarza. By rana cięta zrastała się szywa się brzegi lub zakłada klamry. Historycznie rany cięte pojawiają się od czasów ~~toprów~~toporów wojenych 7000 tys lat temu. Wielkie centrum ich produkcji było w krzemionkach świętokrzyskich a topór ten zwą polax. Polska szabla husarska była najlepszą bronią do zadawania ran ciętych. Tradycyjnie rany cięte leczyło się chlebem z pajęczyną czyli antybiotykami aspergillusa. Zadawanie i leczenie ran ciętych są głęboko zakorzenione w polskiej tradycji stąd powiedzenie "tnij waść wstydu oszczędź". Słowo ''szlachten'' co znaczy zadawać rany cięte niektórzy wywodzą od ''szlachta''. '''Zobacz też:''' [[rana kłuta]], [[rana szarpana]], [[rana kąsana]].

Rana cięta: Różnice pomiędzy wersjami